స్నేహమేరా   జీవితం .

... 

ఫ్రెండ్ షిప్  డే  సందర్భంగా  మిత్రులు  అందరికీ  శుభాకాంక్షలు  తెలుపుతూ  మనసులోని  కొన్ని మాటలు .  

మనిషి  తన జీవితం లోతుల్లోకి  తొంగి చూసుకొని  ఆలోచనా సరళిని  విశ్లేషించుకుంటే    ఒక ఆశ్చర్యకరమైన  విషయం  గోచరిస్తుంది .. తన  ఆలోచనల లో  మనిషికి    శత్రువు  ఎక్కువగా  గుర్తుకు  వస్తాడు   గాని  మిత్రులు, సన్నిహితులు   తక్కువగా  గుర్తుకొస్తారు . ఇది మన  ఆలోచనా బలహీనత  అని  నా  మనో భావన .  .  

... 

లక్మీనారాయణ , నేను  ఇంజనీరింగ్  కలిసి చదువుకున్నాం .   నాకు చాలా మంచి  మిత్రుడు .  లక్మీనారాయణ  సొంత ఊరు విజయనగరం . స్వచ్ఛమైన  పాల లాంటి  మనసు . అమాయకంగా  కనిపించే  
మొఖం . స్నేహానికి  విలువని  ఇచ్చే మనస్తత్వం . కలుపుగోరు  మనిషి . మా ఇద్దరి అభిప్రాయాలు  దాదాపు  ఒకేలా ఉండటంతో  మా స్నేహం వికసించింది . 

  ఇంజనీరింగ్  డిగ్రీ పూర్తి అయ్యాక  ఉద్యోగాల్లో 
చేరిపోయాం . వేర్వేరు చోట్ల ఉద్యోగ  విధులు  కావటం వల్ల  విడిపోవడం  తప్పలేదు. స్నేహబంధం  మాత్రం  పదిలంగానే  ఉంది . 

... 

అలా విడిపోయిన  మిత్రుడు  లక్మీనారాయణ  ఢిల్లీ  లో నేను  CWPC లో  ఉద్యోగంలో  చేరినపుడు  సహోద్యోగిగా కలిశాడు . అప్పుడు నా ఆనందానికి అవధులు  లేవు . నే ఢిల్లీ  వెళ్లిన కొత్తలో  లక్మీనారాయణ  నాకు  అద్దె ఇల్లు  వెతకటంలోనూ,  తతిమ్మా విషయాలలో అందించిన  సహాయ సహకారాలు  ఎన్నటికీ మరచి పోలేనివి . 

లక్మీనారాయణకి భార్యా  బిడ్డలంటే పంచప్రాణాలు . బిడ్డలు ఇద్దరూ కొడుకులే . చాలా చిన్న వయసు .  ఇద్దరు పిల్లల కీ .ఆర్ధికంగా  కొంచెం  ఇబ్బంది  అయినా  పిల్లలు  పైకి రావాలని  మంచి  స్కూళ్లలో చేర్పించాడు . 

ఉద్యోగ బాధ్యతలతో  కాలం  సాఫీగా  గడిచిపోతూ ఉండగా  అకస్మాత్తుగా  అనారోగ్యం బారిన పడ్డాడు  లక్మీనారాయణ . స్నేహానికి విలువనిచ్చే లక్మీనారాయణ  జబ్బుకు గురి అవడం   మిత్రులందరినీ కలచివేసింది . 

... 

న్యూఢిల్లీ . 

వెల్లింగ్డన్  హాస్పిటల్ . 

మిత్రుడు లక్మీనారాయణ  నీరసంగా పడుకున్నాడు  ఆసుపత్రి బెడ్ మీద . 

పెద్ద ప్రేవుల్లో  బ్లాక్ ఉందని  అంతకు కొద్ది  గంటల క్రితమే పెద్ద ఆపరేషన్  చేశారు లక్మీనారాయణకి . సుమారు మూడు అడుగుల ప్రేవు  తీసివేసి . నేను వెళ్లేసరికి లక్మీనారాయణ  ముక్కు లోంచి , నోట్లోంచి , కడుపులోనించి  రకరకాల  గొట్టాలు వ్రేళ్ళాడుతున్నాయి . ఇక చేతులకి  సెలైన్ , గ్లూకోస్  గొట్టాలు సరే !. బితుకూ  బితుకూ  మంటూ పక్కనే  కూర్చున్నారు  లక్మీనారాయణ  భార్యా పిల్లలూ.  పరిస్థితి  చూసి చలించిపోయాను . 

హాస్పిటల్ లో  లక్మీనారాయణ కి సహాయంగా ఉండటానికి  సహోద్యోగులమంతా  షిఫ్టుల  ప్రకారం  డ్యూటీలు  వేసుకున్నాం .  పగలు,  మధ్యాన్నం , రాత్రి డ్యూటీలు . ఒక్కొక్క రోజు ముగ్గురు చొప్పున . 

ఆపరేషన్ తర్వాత లక్మీనారాయణ  కొంచం  కోలుకుంటున్నట్లు  అనిపించింది . నేను డ్యూటీ కి వెళ్లేసరికి  లక్మీనారాయణ  బెడ్ మీద కూచొని  భార్యా పిల్లలతో మాట్లాడుతున్నాడు . నన్ను చూడగానే చిరు నవ్వు నవ్వుతూ  ' రా .. రా  గురూ ' అన్నాడు . 

' ఎలా ఉంది ? ఈ రోజు ' అని కుశలం  అడిగాను . 

'బానే ఉంది ' అన్నట్లుగా సౌజ్ఞ  చేశాడు . 

చాలా విషయాలు మాట్లాడుకున్నాం . ఆఫీస్ లో పని ,

రాజకీయాలు , హాస్పిటల్ సిబ్బంది  గురించి . అలా మాట్లాడుతూ ఉండగా నా డ్యూటీ  టైం  అయిపోయింది . తర్వాత నైట్  డ్యూటీ  లక్ష్మణరావు  ది . 

'వస్తా.. గురూ ' అన్నా లక్మీనారాయణ  తో . 

'అప్పుడేనా.. ' అన్నాడు లక్మీనారాయణ . 

చిరు నవ్వే జవాబుగా  ఇంటికి బయలుదేరాను . మర్నాడు ఉదయమే నాకు హాస్పిటల్ లో  పగలు షిఫ్ట్ . లక్ష్మణరావుని  రిలీవు  చేయాలి . ఇంటికి పోయి విశ్రమించాను . హాయిగా  నిద్ర పట్టింది . 

... 

ఉదయాన్నే ప్రక్క పోర్షన్ లో ఉండే  యూ .పి  (U.P) వాళ్ళనుండి ' మీకు ఫోను వచ్చిందని ' పిలుపు. వెళ్లి ఫోను అందుకున్నా . అటువైపు  గొంతు  లక్ష్మణరావుది.    ' గురూ .. నువ్వు  వెంటనే  హాస్పిటల్ కి వచ్చెయ్యి . రాత్రి  కండిషన్ సీరియస్ అయితే  లక్మీనారాయణ ని 

ఐ .సి .యూ (ICU ) కి  మార్చారు ' అని లక్ష్మణరావు  కంగారు  పడుతూ చెప్పాడు .  
'అలాగే ' అని ఫోను పెట్టేసి  ఆదరా బాదరా  బట్టలు వేసుకొని  విల్లింగ్డన్ హాస్పిటల్  కి  చేరుకున్నాను . 
లక్ష్మణరావు  ICU  వార్డ్ బయట గాభరాగా పచార్లు చేస్తున్నాడు . నన్ను చూడగానే  'హమ్మయ్య ! వచ్చావా ! గురూ .. రక్షించావ్ ' అన్నాడు లక్ష్మణరావు . 
'ఏమిటి ? ఏమయ్యింది ? ' ప్రశ్నించా . 
'రాత్రి పది గంటలకి  ఉన్నట్లు ఉండి  లక్మీనారాయణ  మూలుగుతూ ఉంటే  డాక్టర్ ని పిలుచుకొని వచ్చాను . డాక్టర్ చూసి  "ఎమర్జెన్సీ . ICU  కి  మార్చండి  అన్నాడు " అని చెప్పాడు లక్ష్మణరావు . 
'అదేమిటి ! నిన్నటి వరకు బాగానే కోలుకుంటున్నాడు కదా !' అన్నా . 
'  లోపల  బ్లీడింగ్ అవుతోందిట .. అది అరి కట్టకపోతే  ప్రాణానికే  ప్రమాదం అన్నారు' అని చెప్పాడు  లక్ష్మణరావు . 
విషయం తెలుసుకొని మిగతా మిత్ర బృందం హాస్పిటల్ చేరుకొంది . ఒకరి తర్వాత ఒకరు ICU  లోనికి వెళ్లి లక్మీనారాయణ ని   చూశి  వస్తున్నారు . నా వంతు 
 వచ్చింది . నేను వార్డు లోపలి కి  వెళ్లి లక్మీనారాయణ పడక వద్ద  నుంచున్నాను . 
నన్ను  చూసి నీరసంగా నవ్వాడు  లక్మీనారాయణ . 
'ఎలా ఉందీ ' అడిగా . 
'చాలా బాధగా  ఉంది గురూ ... ' బదులు చెప్పాడు .  
'నీతో  మాట్లాడాలి ..ఇలా  పక్కన  కూర్చో ' అన్నాడు   ఆ తర్వాత . 

'చాల్లే !   నీకు ఏ ప్రమాదం లేదు . ధైర్యంగా  ఉండు ' అన్నా. 
ఈలోగా  లక్మీనారాయణ  భార్య పండ్ల రసం తెచ్చింది . 'వద్దు ' అన్నట్లుగా  చేయి  ఊపాడు  లక్మీనారాయణ . 
బలవంతంగా తాగించాం . వెంటనే  పండ్ల రసం తో  పాటు రెండు  గళాసుల  రక్తం  బయటికి  వచ్చేసింది . లక్మీనారాయణ  కళ్ళ  లో నీరు సుడులు  తిరుగుతోంది . చూసి తట్టుకోలేక బయటికి వెళ్లిపోయింది లక్మీనారాయణ  భార్య . 
అప్పుడు నా చేయి గాఠిగా పట్టుకున్నాడు
 లక్మీనారాయణ . 
పట్టుకొని ' చాలా అధైర్యంగా  ఉంది గురూ ... బతకనని . మా వాళ్ళని  చూసినప్పుడల్లా గుండె తరుక్కుపోతోంది . నా తర్వాత వాళ్ళ బతుకు చిందర వందర అయిపోతుందేమో  అన్న భయం నన్ను తొలిచేస్తోంది ' అన్నాడు . 
'ఛ ... ఇప్పుడు  అవేం  మాటలు . ఊర్కో ...' అని సర్ది చెప్పాను . 
కాస్సేపు  మౌనం . 
నిశ్శబ్దాన్ని  చీలుస్తూ ' నువ్వో  మాట నాకు ఇవ్వాలి గురూ .. 'అన్నాడు లక్మీనారాయణ . 
ఏమిటన్నట్లు  చూశాను . 
'నేను  బతికి  బట్ట కట్టే నమ్మకం లేదు . నా మరణాన్ని మా వాళ్ళు తట్టుకోలేరు . వారిని ఓదార్చ గలవా ! ' అన్నాడు  లక్మీనారాయణ . 
నాకు బదులు ఇవ్వడానికి మాటలు రాలేదు . లక్మీనారాయణ  నా కేసి  తదేకంగా చూస్తున్నాడు . తర్వాత మళ్ళీ ఇలా అన్నాడు .' వాళ్లకు ఏదైనా సహాయం , సహకారం  అవసరమైతే  అందచేస్తావా ! '
'తప్పకుండా ' అన్నా . 
చేయి చాపాడు . చేతిలో చేయి వెయ్యి అన్నట్లుగా . 
చేయి వేసాను . 
ఆ తర్వాత కొన్ని  నిమిషాలకే  భాధ  భరించలేక కోమా  స్థితికి  జారిపోయాడు  లక్మీనారాయణ . మరి కాసేపట్లో
  మృత్యువు  ఒడిలోకి  ఒరిగి పోయాడు లక్మీనారాయణ .
మిత్రులమంతా  భోరుమన్నాం . 
లక్మీనారాయణ  భార్య  స్పృహ  తప్పి పడిపోయింది . 
పిల్లలు  యిద్దరూ  బితుకూ  బితుకూ  చూస్తున్నారు . జరిగినది ఏమిటో అర్థం కాక . 

... 

మిత్రులు, సహోద్యోగులు  అందరినీ  కూడగట్టుకొని  గూడు చెదిరిన  లక్మీనారాయణ  కుటుంబానికి  సహాయ  సహకారాలు అందజేసాను . 

మిత్రునికి ఇచ్చిన  మాట నిలబెట్టుకున్నాను . 

అప్పుడు నా వయసు  మూడు పదులు దాటి నాలుగు సంవత్సరాలు . 

****************************************

 ఈ  దీర్ఘ  జీవితంలో  నేను సంపాదించుకున్నది  ఏమైనా  ఉందీ  అంటే  అది   వెల  కట్టలేని  లెక్కలేనంత  మంది  మంచి      మనసున్న మిత్రులు . వారందరినీ  ఆ   సీతారాముడు  దయతో చూడాలని  కోరుకుంటూ ........ 

 మిత్రుడు

యర్రమిల్లి  జగత్పతి .

*******************************************