పెద్దమ్మ
***
అగ్రహారంలో మా తరం వరకు పెద్దమ్మ అంటే తెలియని వారు బహుశా ఎవరూ ఉండరు. పెద్దమ్మ అసలు ఎక్కడ నుంచి వచ్చి అగ్రహారం లో స్థిరపడిందో ఎవ్వరికీ తెలీదు. మంచి శరీర సౌష్టవం పెద్దమ్మది. కళ గల మొహం . మూడు బార్ల పొడవు, నుదిటి మీద అర్ధ రూపాయంత బొట్టు , ముక్కున బాసర , కాళ్ళకి మెరుస్తూ వెండి కడియాలు , ఏడు గజాల నేత చీర గోచీపోసి కట్టుకున్న పెద్దమ్మ , అగ్రహారం బ్రాహ్మణ వీధిలో నడిచి వస్తూ ఉంటే గుడిలో అమ్మవారు కదిలి వచ్చినట్లుగా ఉండేది ఆ దృశ్యం.
అగ్రహారం మొదట్లో పిల్లల ప్రాధమిక బడి. సుబ్బారాయుడు గారు ఇచ్చిన స్థలంలో పాక నిర్మించి బడి ఏర్పాటు చేశారు పెద్దలు. బడి ఎదర శివాలయంలో అర్చకత్వం చేసే పూజారి గారు నివసించడానికి పెంకుటిల్లు కూడా అప్పట్లో కట్టించారు పెద్దలు . ఆ పక్కనే లక్మీనారాయణ గారి ఇల్లు. పెద్దమ్మ ఇల్లు అగ్రహారంలో లక్ష్మీనారాయణ గారి ఇంటి పక్కనే సందులో . ఇల్లంటే పేద్ద భవంతి కాదు. నిట్రాట మీద నిలబెట్టిన తాటాకు ఇల్లు. ఆవరణలో రకరకాల పూలు , పండ్ల మొక్కలు . ప్రతి దినం ఆవు పేడతో అలికి ముగ్గులతో అలంకరించి శుభ్రంగా ఉండేది పెద్దమ్మ పాక . తనేమిటో తన పనేమిటో అంతే పెద్దమ్మ లోకం. లౌకిక వ్యవహారాల జోలికి ఆమడ దూరం పెద్దమ్మ. పర్ణశాల లాంటి పాక లో ఒంటరిగా ఉండే పెద్దమ్మకి పిల్లలంటే విపరీతమైన ప్రేమ. అసలు పెద్దమ్మకి పెళ్లి అయిందో లేదో, అయితే మొగుడు ఎక్కడ ఉన్నాడో , బిడ్డలు కలిగారో లేదో వివరం అగ్రహారంలో ఎవరికీ తెలీదు . బడి వదలగానే ఇంటికి పరుగులు పెడుతూ ఉన్న నలుగురైదుగురు పిల్లలని చేర దీసి వాళ్ళ చిట్టి చేతుల్లో పండో , కాయో ఆప్యాయంగా పెట్టి కబుర్లు చెప్పి పంపించేది పెద్దమ్మ .
అప్పట్లో అగ్రహారం బ్రాహ్మణ వీధిలో ఉండే వారంతా సంపన్నులు , భూస్వాములు. సంక్రాంతి నాటికి పొలాల్లో కుప్ప నూర్పిడులు పూర్తి అయి ధాన్యం పంట ఇంటికి చేరేది. అలాగే మెట్ట ప్రాంతంలో పండించే పెసర, మినుములు, శనగలు , నువ్వులు పంటలు కూడా ఇళ్లకు చేరేవి .
పెద్దమ్మ అగ్రహారం పెద్దల ఇళ్లల్లో వడ్లు దంచి అటుకులు , తిరగలిలో పెసలు మినుములు విసిరి నిత్యావసరాలకి పప్పులు తయారు చేయడం , నూకలు, పిండ్లు విసరడం లాంటి పనులు చేసి ప్రతిఫలంగా పెద్దలు ఇచ్చిన తృణం పణం, సంతోషంగా స్వీకరించి సెలవు తీసుకొనేది. అదే పెద్దమ్మ జీవనాధారం. పెద్దమ్మకి పొదుపు ప్రాధమిక సూత్రం. పెరట్లో కాసిన ఆనప కాయ , గుమ్మడికాయ , పొట్లకాయ ఎదో ఒకటి తెచ్చి ఇచ్చి ' కాస్త ఆవకాయ పచ్చడి పెట్టండి అమ్మా ' అని అడిగి మరీ తీసికెళ్లేది. కాలం గడుస్తోంది. ఈ క్రమంలో పెద్దమ్మ పెద్దది అయిపోయింది.
ఆ రోజు ప్రతి రోజూ లానే తెల్లారింది. అగ్రహారం జనం నిద్ర లేచి ఎవరి పనుల్లో వారు మునిగిపోయారు. సన్యాసిరాజు గారికి తండ్రి సుబ్రహ్మణ్యం గారి నుండి వారసత్వంగా శివాలయం అర్చకత్వం రావటంతో ఆయన పూజారి విధులు నిర్వహిస్తూ ఉండేవారు. సన్యాసిరాజు గారు ప్రాతః కాలం ' సర్వమంగళ మాంగళ్యే శివే సర్వార్థ సాధికే శరణ్యే త్రయంబకీ దేవీ నారాయణీ నమస్తుతే ' అనుకుంటూ గర్భ గుడిలో ప్రవేశించి అమ్మవారి కేసి చూసి స్థాణువు గా నిలబడిపోయారు. ముచ్చెమటలు పోశాయి పూజారి గారికి. శరీరం మీద ధరించిన పంచ , అంగ వస్త్రం తడిసి ముద్ద అయిపోయాయి. అమ్మవారి విగ్రహం పూజారి గారికి కనపడలేదు. నిజమా , భ్రమా అన్న సందేహం కలిగింది సన్యాసిరాజు గారికి. కళ్ళు గట్టిగా నులుముకొని చూసిన సన్యాసిరాజు గారికి ఈ సారి అభయ హస్తం చూపుతూ ఉన్న అమ్మవారి విగ్రహం కనిపించింది. హమ్మయ్య అని భ్రమ నుండి తేరుకున్న సన్యాసిరాజు గారు పూజా విధులు పూర్తి చేసి ఇంటి దారి పట్టారు. ఇంటికి చేరుకుంటున్న సన్యాసిరాజు గారికి దూరం నుండి పెద్దమ్మ ఇంటి వద్ద అగ్రహారం పెద్దలు , మరియు జనం గుంపుగా కనబడ్డారు. అదర బాదరాగా చేరుకున్న పూజారి గారికి పెద్దమ్మ ఉదయాన్నే కాలం చేసింది అన్న విషయం తెలిసింది. నిర్ఘాంత పోయారు ఆయన. పెద్దమ్మ మరణ వార్త గ్రామాధికారులు కరణం గారికి , మునసబు గారికి చేరడంతో వారు వెంటనే ఘటనా స్థలానికి చేరుకొని పంచనామా చేశారు. ఆ సమయంలో వారి దృష్టి పక్కలో మూలగా ఉంచిన పాత ఇనప ట్రంకు పెట్టె మీద పడింది.
అందులో ఉన్న వాటిని పరిశీలించడానికి ' పెట్టె ఇలా తీసుకురా ' అని గ్రామ నౌకరుకు అజ్ఞాపించి తెరిపించారు. పెద్దమ్మ ఎంత ఆస్తి కూడబెట్టిందో ! అని జనం ఆసక్తిగా చూడసాగాడు. పెట్టె తెరిచిన తర్వాత అందులో పెద్దమ్మ దాచిన ఆస్తి చూసిన పెద్దలు , జనం నివ్వెర పోయారు. చిన్నారులు ఆడుకునే కొండపల్లి , ఏటి కొప్పాక బొమ్మలు , చిట్టి చిట్టి గౌనులు , లక్కపిడతలు ,చందనం బొమ్మలు ఉన్నాయి అందులో.
నిర్జీవంగా ఉన్న పెద్దమ్మ మొహంలో కళ , చిరునవ్వు చెదరకుండా అలానే ఉన్నాయి. ప్రశాంతంగా నిద్దుర పోతునట్లుంది పెద్దమ్మ. పెద్దమ్మ చేరదీసిన బడి పిల్లల దుఃఖం ఆగలేదు. పెద్దమ్మ ఆదరించిన చిన్నారుల్లో నేనూ ఒకడిని కావటం యాదృచ్చికం . జీవితంలో అనుబంధాలు మనిషికో రకంగా దర్శనమిస్తాయి.
***
No comments:
Post a Comment