స్వామి  ! రా రా !

******

ఉద్యోగం నుంచి  పదవీ   విరమణ   తర్వాత  , అప్పటి వరకూ  ఉరుకూ , పరుగులు   పెట్టిన  జీవితం  ఒక్కసారిగా  స్తంభించినట్లు  అనిపించింది .
నిస్తేజం గా   కాలం గడుపుతున్న  నన్ను చూసి  ' అలా బెల్లం  కొట్టిన రాయి  లా  కూర్చోకపోతే  ఎదో వ్యాపకం  చూసుకో  కూడదూ ! ' అని  శ్రీమతి  సతాయింపు . 
సరే ! అన్చెప్పి  ఆధ్యాత్మిక  చింతన లో పడదామని  శ్రీమద్రామాయణం , భగవద్గీత  గ్రంధాలు  రోజూ ఉదయం   జపాది కార్యక్రమం  తర్వాత  పఠనం  ప్రారింభించాను . దీనితో  ఉదయంపూట  సమయం తెలియకుండానే  గడిచిపోతోంది .  
సాయం సమయం  గడవటం  కష్టంగా  ఉండటంతో  స్కూల్ నుంచి  వచ్చిన మా  కాలనీ  లోని పిల్లలకు  క్రమ శిక్షణ , నైతిక విలువలు ,
పెద్దలపట్ల  గౌరవ భావము  తదితర అంశాలను బోధించడం  మొదలెట్టాను . 
మొదటి రెండు రోజులూ  శ్రద్ధగా  ఆసక్తిగా విన్నారు . ఆ తర్వాత 
'ఈ నీతులు మాకొద్దు  బాబోయ్! ముసలి కంపు కొడుతున్నాయి ' 
అని పుంజాలు తెంపుకు పారిపోయారు. 
ఇక మా ఇంటి వద్ద కనిపిస్తే ఒట్టు 

పెద్దాయనకు బలి అయిపోతాము . క్లాసు  పీకుతాడు అని 

 చాటుగా  వాళ్ళ  ఆట పాటల్లో  మునిగిపోయారు . 

ఈ ప్రయోగం  అట్టర్  ప్లాప్  అయిందని తెలిసి 

ఇంకొక వ్యాపకం  చూసుకొంటే  బావుండును  అనిపించింది .   

అప్పుడు తట్టింది . ఒక ఆలోచన . 
సామాజిక సేవ .
 ముఖ్యంగా   ఆసరా  లేని వృద్దులకు  ఎదో ఒక విధంగా
  సహాయపడదామన్న సదుద్దేశం . 

... 

ఆ క్రమంలో    పంకజమ్మ  పరిచయమైంది . 
పంకజమ్మ  అసలు పేరు పంకజాక్షి . 
వయసు ఎనభై  సంవత్సరాల పైబడి ఉంటుంది . 
భర్త  ఆమె చిన్న వయసులోనే  కాలం చేసాడు . 
ఒక్కడే సంతానం . 
కొడుకు  కృష్ణస్వామి . 
కృష్ణస్వామిని  రెక్కలు ముక్కలు చేసుకొని ఉన్నత చదువులు చదివించింది పంకజాక్షి . 

... 

ఒక ఆదివారం  పంకజమ్మను  చూడటానికి  వెళ్ళాను . 

అప్పుడు నే చూసిన దృశ్యం  ఆశ్చర్యానికి  గురిచేసింది . 

పంకజమ్మ  గదిలో  ఖాళీగా ఉన్న ఫ్యాన్  హుక్  కి  చీరతో ఉయ్యాల  వేసి  ఊపుతోంది .

 ఆమె  గొంతు నుంచి  అన్నమాచార్యులవారి  లాలి  సంకీర్తన  శ్రావ్యంగా వినిపిస్తోంది . 

లాలనుచు  నూచేరు  లలనలిరుగడల

బాలగండ వీర బాలగోపాల 

ఉదుట  గుబ్బల సరసము లయ్యాల  లూగ 

పదిరి  కంకణరవము బహుగతుల మ్రోగ 

 ........ ....... ...... .....   

 తలపు లోపల మెలగు తత్వప్రదీప 

భళిర గండపరేశ  పరమాత్మరూప . 

కృష్ణయ్యను  లాలి  పాడుతున్న  గోపికల ను వర్ణిస్తున్న అన్నమయ్య చక్కని కీర్తన .

పంకజమ్మ లాలి పాటకు  ముగ్ధుడనైన నేను  ఆమెను అభినందించి  ఉయ్యాలలోకి  తొంగి  చూశాను .  

ఉయ్యాలలో  కాలి  వేలు నోటిలో పెట్టుకొని   పవళించిన  

బాల కృష్ణుడి బొమ్మ .

  చిలిపిగా నవ్వుతూ  మనోహరంగా ఉన్నాడు బాలగోపాలుడు . 

' అద్భుతం గా ఉందమ్మా ! మీ గాత్రం ' అని ప్రశంసలు తెలిపాను . 

' మా వాడు బాబూ ! 

 కృష్ణస్వామి .  

వాడిని చిన్నతనంలో  ఇలాగే ఉయ్యాల ఊపి  నిద్రపుచ్చేదాన్ని .

  పిచ్చి కన్న . లాలి పాట  ముగియకుండానే నిద్ర లో జారుకొనేవాడు .' అంది పంకజమ్మ . 

పంకజమ్మ  ప్రవర్తన  కాస్త వింతగా  తోచింది . 

ఆమెను గురించి మరికొంత  తెలుసుకోవడానికి  ' మీరు సంగీతం  నేర్చుకున్నారా  అమ్మా !  ' అని అడిగా . 

' అవును బాబూ ! మా వారికి  సంగీతం అంటే  ప్రాణం . 

నీ గొంతు బావుంటుంది. గాత్రం నేర్చుకో ! అని ప్రోత్సహించారు మా వారు . 

 వారి పట్టుదల వల్లే  గాత్ర సంగీతం నేర్చు కున్నాను .   

అడపా  దడపా  మా ఊరిలో  జరిగే  పండగ ఉత్సవాల్లో  కచేరీ చేశే దాన్ని. 

మహానుభావుడు .

 నా సంగీతం పూర్తిగా ఆస్వాదించకుండానే  కాలం చేశారు.  

ఆయన కాలం చేశాక  కృష్ణస్వామే  నా పంచ ప్రాణాలు . '  

అంది పంకజమ్మ . 

అలా అంటున్నప్పుడు ఆమె కళ్ళలో   కన్నీటి  తెర  స్పష్టంగా కనిపించింది . 

' వస్తానమ్మా !  మళ్ళీ ఆదివారం కలుస్తాను .' అని సెలవు తీసుకున్నాను . తెచ్చిన  దానిమ్మ పండ్లు ఆమె చేతిలో పెడుతూ . 

' ఏమీ అనుకోను అంటే నాదో  చిన్న కోరిక బాబూ ' అంది  పంకజమ్మ పండ్లు స్వీకరిస్తూ . '

' ఏమిటి తల్లీ ! అది ' అని అడిగా . 

' వయసు మీద పడినా  నోటి చాపల్యం పోలేదు . ఈ సారి వచ్చినపుడు  గొట్టం  కాజాలు తెచ్చి పెడతావా బాబూ ! అని  రొఖ్హం  ఇవ్వబోయింది . 

' తప్పకుండా . ఆ మాత్రం దానికి   సొమ్ము యివ్వాలా !  'అని సున్నితంగా  తిరస్కరించాను.  
' వస్తానమ్మా !  మళ్ళీ  ఆదివారం కలుస్తాను'  అని చెప్పి పంకజమ్మ  నుండి  శలవు తీసుకున్నాను . 

... 

మరుచటి  ఆదివారం. 

పెద్ద బజారులోని  మధురం  స్వీట్  షాపులో  గొట్టం కాజాలు  ప్యాక్  చేయించుకొని  పంకజమ్మ  వద్దకు వెళ్లాను . 

నే వెళ్లేసరికి పంకజమ్మ మంచం  మీద కూర్చొని  చేతిలో ఉన్న  చిన్ని కృష్ణుని  బొమ్మతో ఏవో కబుర్లు చెబుతోంది . 

నా రాక గమనించి  ' రా బాబూ  ! ' అని పలకరించింది . 

ప్యాక్ చేయించిన గొట్టం కాజాలు ఆమె చేతికి అందించి  'ఎలా ఉన్నారు ! అని పలకరించాను . '

' నా ఆరోగ్యానికేమి బాబూ ! ఇనుప ముక్కలా ఉన్నాను .' అంది పంకజమ్మ గొట్టం కాజాలు అందుకొంటూ . 

పంకజమ్మతో ఈ మధ్యన   పరిచయం  పెరగడంతో ఆమె  గురించి మరింత తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలం పెరిగింది . 

' కృష్ణస్వామి  ఎక్కడ ఉన్నాడమ్మా ! ' అని అడిగా . 

' విదేశం లో  ' అని జవాబిచ్చింది పంకజమ్మ . 

అలా అని కృష్ణస్వామిని గురించి చెప్పడం మొదలు పెట్టింది . 

' మొదట్లో  స్వామి ఇక్కడే ఉండేవాడు . సాఫ్ట్ వేర్  కంపెనీలో  ఉద్యోగం .  అదే కంపెనీ  లో  సహఉద్యోగిని  అరుణను  ప్రేమించి  పెళ్లిచేసుకున్నాడు .

 పని ఒత్తిడి . ఇద్దరూ ఉదయమే ఆఫీస్ కి  పోయి రాత్రి  ఎప్పటికో  అలిసి పోయి  నీరసంగా వచ్చేవారు .  నాకు ఒక్కర్తీ కి పొద్దు పోయేది కాదు. ఇద్దరూ ఉద్యోగానికి వెళ్లిపోవడంతో.  '  

దగ్గు తెర రావటంతో పంకజమ్మ చెప్పటం ఆపింది  .  కాసిన్ని  మంచి నీళ్లు త్రాగి మళ్ళీ చెప్పటం కొనసాగించింది . 

' కొన్నాళ్ళకి  స్వామికి  బిడ్డలు కలిగారు .  మనవలతో ఇక నాకు తీరుబడి ఉండేది కాదు  పొద్దల్లా .  మనవల ఆలనా పాలనతో  ఆనందం  గా  సాగి పోతోంది .

 మనవలు పెద్దవాళ్లవుతున్నారు . 

 వారి కాలక్షేపం వారికి దొరికింది . 

 నా ఆనందం మాయమైంది . 

 నాకు ప్రత్యేకంగా  కేటాయించిన  గదిలోనే  నా కాలక్షేపం .

 ఒంటరిగా . 

ప్రతి దినం ఒక్కసారి  ....

 ఒక్కసారి  స్వామి వచ్చి  ' ఆరోగ్యం ఎలా ఉందమ్మా ! మందులు సరిగా వేసుకుంటున్నావా ' అని  పలకరిస్తాడని  ఎదురుచూసేదాన్ని . 

ఆ అనుభవం కోసం మనసు పరితపించి పోయేది . 

ఏ అపరాత్రో అలసిపోయి  ఇంటికి వచ్చిన స్వామి కి  ' ఎలా ఉన్నావమ్మా ' అని పలకరించటానికి కూడా తీరుబడి ఉండటం లేదు . 

చాలా సార్లు మధన పడ్డాను . 

వృద్దాప్యం  శాపమా అనిపించేది .  అప్పుడప్పుడు . 

ఏ వారానికో ఒకసారి  స్వామి నా గదిలోకి వచ్చి నా భుజం మీద చేయి వేసి యోగ క్షేమం అడిగినప్పుడు  మనసు పరవశించిపోయేది . 

గుండెల్లో దాచుకొన్న దుఃఖం  పిల్ల తెమ్మరలకి దూది పింజెల్లా ఎగిరిపోయేది . 

ఒకరోజు  స్వామి   నా తో  తనకి  అరుణకు విదేశంలో పెద్ద జీతంతో  ఉద్యోగాలు వచ్చాయని , పిల్లల తో కలిసి అతి త్వరలో  విదేశం వెళ్ళబోతున్నామని చెప్పిన వార్త  శరఘాతంలా  అనిపించింది .  

ఆనందించాలో  లేక వీళ్లంతా దూరమవుతున్నారన్న  దానికి ఆవేదన చెందాలో  అర్థం  కాలేదు . 

ముగిసి పోయే జీవితం నాది . 

వాళ్ళ అభివృద్ధికి  నేను ఆటంకం కాకూడదు . 

ముందున్న జీవితం వాళ్ళది . 

ఆశీర్వదించి నా పంచప్రాణాలు అని భావించిన   స్వామి ని విదేశం పంపించాను బాబూ ' 

అని క్లుప్తంగా ముగించింది పంకజమ్మ . 

 అది విన్న నాకు కొంత బాధ కలిగిన మాట నిజమే . 

అప్పుడో మాట అడిగాను పంకజమ్మని . 

' స్వామి  మళ్ళీ మిమ్మల్ని కలవలేదా ! '

' ఒకటి రెండు సార్లు వచ్చి వెళ్ళాడు బాబూ !  కిందటిసారి వచ్చినప్పుడు యిది ఇచ్చి వెళ్ళాడు . ' అని ఒక వస్తువు  చూపించింది పంకజమ్మ . 

' యిది  నీ దగ్గర  ఉంటే  మేమంతా నీ వద్ద ఉన్నట్లే నమ్మా . మాతో  మమ్మల్ని చూస్తూ మాట్లాడ వచ్చు . రోజూ  సందేశాలు  పంపుకోవచ్చు. '  అంటూ  చెప్పి   వెళ్ళాడు బాబూ అంది . ' 

అది  ఐ ఫోను . 

స్పర్శ  లేని మానవ సంబంధాలకు ఉపకరించే  పరికరం  . 

 ' వస్తాను  తల్లీ ! అని  లేచాను . 

' మళ్ళీ ఎప్పుడు  రాక ? ' అడిగింది  పంకజమ్మ . 

' వచ్చే ఆదివారం '. అని  శలవు  తీసుకొని బయలు దేరాను . 

... 

ఆదివారానికి  యింకా  రెండు రోజులుంది . 

ఇంతలో కబురు . 

పంకజమ్మని  చూడటానికి  వెంటనే రమ్మని . 

వెళ్లాను . 

వృద్దుల  ఆశ్రయం అధికారి , నా మిత్రుడు , సాంబశివరావు  ఆతృతగా వచ్చాడు  నాదగ్గరకు . ' పంకజమ్మ ఆరోగ్యం బాలేదంటూ '. 

గదిలో పంకజమ్మ .

పంకజమ్మ చేతిలో  చిన్నికృష్ణుడు . బొమ్మ . 

చిన్ని కృష్ణుడితో  ఏదేదో మాట్లాడుతోంది పంకజమ్మ .  

నన్ను చూశి  ' రా బాబూ !  నా స్వామి  వచ్చేసాడు . ఇదిగో ' 

అంటూ కృష్ణుడి  బొమ్మ చూపించింది . 

' నే మన్ను తిన లేదమ్మా ' ఇదిగో చూడు  ' అంటూ నోరు తెరిచి  యశోదమ్మకు  చూపిస్తున్న ఫోటో  అది . 

ఆ తెరిచిన నోటిలో  పదునాలుగు భువనాలు  చూసి విస్మయం  చెందిన  యశోదమ్మ. 

' సమయం సమీపిస్తోంది . మా ఆశ్రమం  ఒక విశిష్టమైన వ్యక్తిని  కోల్పోబోతోంది  .  'అన్నాడు మిత్రుడు సాంబశివరావు  బాధగా . 

' అవును ' అన్నా నేను దుఃఖం  ముంచేస్తూ ఉండగా . 

... 

వృద్దుల ఆశ్రమం  నుండిఇంటికి తిరిగి వస్తూ ఉండగా  కళాభారతి  కళా వేదిక  నుండి 

  స్వామి రారా !  యదువంశ  సుదాంబుధి చంద్ర  ! 

స్వామి రారా ! 

 అని  కూచిపూడి నృత్య గానం  మంద్రంగా వినిపించింది . 

అప్పుడు అనిపించింది . 

కృష్ణస్వామి వస్తాడు  తప్పక వస్తాడు . 

పంకజమ్మను చూస్తాడు . 

***

ఇల్లు  చేరాక చూస్తే మా ఇంటి  నిండా కోలాహలం . 

అప్పటివరకూ నన్ను తప్పించుకొని  తిరుగుతున్న

 మా కాలనీ లోని  పిల్లలు  నా కోసం  ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తున్నారు . 

నన్ను చూడగానే ' అదిగో ! తాతగారు వచ్చేసారు ' అంటూ గంతులు . 

' ఏమర్రా ! ఏమిటీ  విశేషం  ? ' అని అడిగా . 

' ఇదిగో ఈ  సీతి  గాడి  పుట్టిన రోజు  ఇవ్వాళ . మీరు  వచ్చి  ఆశీర్వదించాలి 

మీ  కోసమే  వైటింగ్ .'  అన్నారు గోల చేస్తూ . 

' ఆరి భడవళ్ళారా ! ' అంటూ చిన్నారుల అడుగులతో  అడుగులేస్తూ వారి వెంట వెళ్లాను .

 ఆనందంగా. 
నా ఆనందం  తిరిగి నా వద్దకు  వచ్చేసింది  

***

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ఈ రచనకి ప్రేరణ నేను  కలిసినప్పుడల్లా  

" జగత్పతీ ! వృద్హాప్యం  శాపం బాబూ !  "

అని చెప్పిన  ఒక ఆత్మీయురాలి  ఆవేదన . 

చంద్రుడు గారి అబ్బాయి . 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&