సిత్రం శివుడో .
ఓం :
నమస్తే అస్తు భగవన్ విశ్వేశ్వరాయ మహాదేవాయ
త్రయంబకాయ త్రిపురాంతకాయ త్రికాగ్ని కాలాయ
కాలాగ్ని రుద్రాయ నీలకంఠాయ మృత్యుంజయాయ
సర్వేశ్వరాయ సదాశివాయ శ్రీ మన్మహదేవాయ నమః
'''
కధా పూర్వం
...
యర్రమిల్లి వంశ మూల పురుషులైన కీర్తి శేషులు వేంకటాచలం గారు వంటిమామిడి అగ్రహారంలో తమ కుటుంబమునకు స్మార్తాది క్రియలు నిర్వర్తించుటకు వైదిక విధులు తెలిసిన పురోహితుల అవసరము ముందు చూపుగా గ్రహించి దాన విక్రయ సత్తాదికారములు లేకుండా పురోహితుని నియమించుకొనుటకై అగ్రహారంలోని కుటుంబానికి చెందిన సుమారు ఇరవై ఎనిమిది ఎకరాల జిరాయితీ భూమిని కేటాయించారు . ఇది శివకోటి వారి పంపు అని పూర్వ కాలంలో వ్యవహరింప బడేది . వేంకటాచలం గారు కాలం చేసాక ఆయన వారసులు ఈ భూమిని యర్రమిల్లి వారి ఉమ్మడి ఆస్థి గా ఐదవ తరం వరకు కొనసాగించారు . ఈ పొలం కాలక్రమేణా నామాంతరం చెంది చివుకోళ్ళాళ్ళ పంపు గా ప్రజల నోళ్ళల్లో నానిపోయింది . ( మా ప్రాంతంలో పొలాన్ని 'పంపు ' అని ' చిలక 'అని వ్యవహరించడం కద్దు .) పురోహితులు ఈ భూమి సాగుచేసుకొని ఫలించిన అయివేజును అనుభవిస్తూ ,వంటిమామిడి గ్రామంలో నివాసం ఉంటూ యర్రమిల్లి కుటుంబమునకు స్మార్తాది క్రియలు నిర్వహించ వలసి ఉన్నది .
ఇక చదవండి .
గోదావరీ తీరం నుండి వచ్చి వంటిమామిడి గ్రామం లో యర్రమిల్లి కుటుంబ పురోహితులుగా అహోబల శాస్త్రి గారు కుటుంబ సమేతంగా స్థిరపడ్డారు . కాలం గడుస్తోంది .
...
ఆ రోజు అహోబల శాస్త్రి చాలా ఆందోళనగా ఉన్నాడు .
మనస్సు సమీపంలో ఉన్న సముద్రంలా ఘోషిస్తోంది .
సంధ్యా సమయం .
పశ్చిమాన సూర్యుడు రక్తం పులుముకున్నట్లుగా ఉన్నాడు .
ఆకాశం నిర్మలంగా నీలం గా ఉంది .
పడమర వైపు నుండి పైరు గాలి వీస్తోంది .
వర్షాభావం వల్ల పశువుల మేతకు అయినా పనికి వస్తుందని రై తులు వేసిన గోగునార పంట పసుపు పచ్చని పూలతో భూమిని పసుపు వర్ణం తో కనుచూపు మేర నింపి వేసింది .
ఏటిపార దొరువులలోని నీరు స్వచ్చంగా ఉంది .
అహోబల శాస్త్రి మనుసులోని అలజడి మాత్రం తగ్గ లేదు .
శివాలయంలోనికి వెళ్లి స్వామిని దర్శించుకున్న అహోబల శాస్త్రి ఉత్తర ద్వారం వద్ద ఉన్న పావంచా మీద అశీనుడయ్యాడు.
దూరంగా శ్రీ సత్యదేవుడు కొలువై ఉన్న రత్న గిరి కనిపిస్తోంది .
ఆయన ఆలోచనలు ప్రస్తుతం నుండి గతం లోకి మళ్ళాయి .
గోదావరీ తీరం నుండి వచ్చి యర్రమిల్లి కుటుంబ పురోహితులుగా నియామకం అహోబిల శాస్త్రి ని ఆనందంలో ముంచివేసింది . సాగు చేసుకొని ఫల సాయం అనుభవించడానికి ఇరవై ఎనిమిది ఎకరాల భూమి . వీలు కుదిరినప్పుడు కైంకర్య సేవలు చేసుకొనడానికి శ్రీ రాజరాజేశ్వరీ విశ్వేశ్వర స్వామి వేంచేసి ఉన్న పురాతన శివాలయం .
ఇంతకన్నా ఏమి కావాలి జీవితంలో అనుకున్నాడు అహోబల శాస్త్రి .
మెదటి రెండు సంవత్సరాలు కష్టించి శివకోడు పంపు సాగు చేయడంతో కష్టానికి తగినట్లు పొలం బాగానే పండింది . పెట్టుబడి పోను నాలుగు డబ్బులు మిగిలాయి . సంసారం గాడిన పడింది .
భార్య ఆనందానికి , సంతోషానికి హద్దు లేదు .
శివాలయంలోని పార్వతీ పరమేశ్వరులకు మనసారా నమస్కరించింది .
అహోబల శాస్త్రి యర్రమిల్లి కుటుంబానికి వైదిక, స్మార్త కర్మలు ధర్మ భద్దంగా నిర్వహిస్తున్నాడు .
కాలం ఆ తర్వాత కలిసి రాలేదు . వంటిమామిడి , పరిసర ప్రాంతమంతా వరసగా ఓ అయిదు , ఆరు సంవత్సరాలు దుర్భరమైన క్షామము నకు గురి అయింది .
దీనితో అహోబల శాస్త్రి కుటుంబం అతలాకుతలమైంది .
సాగు పెట్టుబడికి దాచుకున్న సొమ్ములు నిండుకున్నాయి . పెట్టుబడే తప్ప పంట రాబడి లేదు .
వర్షాలు కురవక భూమి నెరలు వేసింది . దిక్కు తోచలేదు శాస్త్రికి .
సంసారం గడవటం కష్టంగా మారింది .
కరువు కారణంగా పొలం నుండి ఆదాయం లేదు . మరో ఆదాయం వనరు లేక ఇంటిలో పూట గడవటం కష్టంగా మారింది . అయినా ఉత్తమురాలైన భార్య ఏదో విధంగా ఇల్లు నెట్టుకు వస్తోంది .
...
ఆ రోజు శాస్త్రి దిగాలుగా ఇల్లు చేరాడు .
భార్య ఎదురు వచ్చి చెంబుతో నీళ్ళు అందించింది . కాళ్ళు కడుక్కున్నాడు శాస్త్రి. . భుజం పైన ఉన్న తుండుతో కాళ్ళు మొహం తుడుచుకున్న శాస్త్రి ఉస్సూరు అంటూ చతికిలబడ్డాడు .
పీట వేసి అరిటి ఆకులో భోజనం వడ్డించిన భార్య 'వడ్డించాను . రండి ' అని పిలించింది వసారాలో చతికిలబడిన భర్తని.
వచ్చి పరీషం పట్టిన అహోబల శాస్త్రి పదార్దాల కేసి చూసాడు . ఆకులో ఓ మూలగా రోంత పచ్చడి , కరివేపాకు పొడి కనిపించాయి .
'ఏం ! పచ్చడీ ? ' అని ప్రశ్నించాడు భార్యని .
' నల్లేరు . అలా శివకోటి పంపు దాకా వెళ్లి గట్ల మీద పాకిన నల్లేరు కాడ ఉదయం ఏరి తెచ్చాను ' అంది భార్య.
మారు మాట్లాడక భోజనం ముగించాడు శాస్త్రి . భార్య భోజనానికి ఉపక్రమించింది . గిన్నెలో మిగిలిన పిడికెడు మెతుకులతో కాసింత పలచని మజ్జిగ వేసుకొని ముగించింది .
ఈ దృశ్యం చూసిన అహోబల శాస్త్రి గుండెలు ద్రవించి పోయాయి .
'అసలే ఉట్టి మనిషివి కావు ' అన్నాడు భార్య ని ఉద్దేశించి .
'మీ కడుపు నిండితే నా కడుపు పండినట్లే ' అంది భార్య మందహాసంగా .
...
నాలుగురోజుల క్రితం అహోబల శాస్త్రి ఓ చీటీ అందుకున్నాడు బంధువులనుండి . అందులో స్వస్థలం దగ్గరలో ఉన్న కొత్తగా నిర్మించిన శివాలయంలో అర్చక పదవి ఖాళీ గా ఉందనీ దినసరి ఆదాయం బాగానే ఉంటుందనీ జాప్యం చేయక వచ్చి చేరమనీ ఉంది .
...
ఉత్తర ద్వారం పావంచా మెట్ల మీద కూర్చొని గతం లోకి వెళ్ళిన అహోబల శాస్త్రి వాస్తవం లోకి వచ్చాడు .భవిష్యత్తు మీద ఎటువంటి నిర్ణయం తీసుకోలేక పోతున్నాడు .
శివకోటి పంపు , ఊరిలోని శివాలయం వదిలి వెళ్ళాలంటే అహోబల శాస్త్రి మనసు అంగీకరించటంలేదు .
గర్భ గుడిలోని స్వయంభు లింగాకారంలోని శివుడు సర్వ మోహనంగా కనిపిస్తున్నాడు .
గుడి లోని శివుడు ఎప్పుడు వచ్చి తనను అధిరోహిస్తాడో అని స్వామి వారికి అభిముఖంగా ఉన్న నందీశ్వరుడు ఏళ్ల తరబడి నిరీక్షిస్తున్నాదు.
ఏ నిర్ణయం తీసుకోలేకపోతున్న ఆహోబల శాస్త్రి అమ్మవారిని తనవి తీర దర్సనం చేసుకుందామని గుడి లోపలికి వెళ్ళాడు .
శ్రీ రాజ రాజేశ్వరీ అమ్మ వారు స్వామి పక్కన అభయ హస్తంతో చిద్విలాసంగా దర్సనమిచ్చింది .
అమ్మవారి అభయ ముద్ర దర్శించుకున్న అహోబల శాస్త్రి ' ఆజ్ఞ ' లభించింది అని సంతోషించి వంటిమామిడి వదిలి వెళ్ళిపోవటానికి నిర్ణయం తీసుకున్నాడు .
తేలిక పడిన మనసుతో ఇల్లు చేరాడు శాస్త్రి .
భార్య ఎదురు చూస్తోంది ఆత్రంగా .
ఇంటికి చేరగానే తీసుకున్న నిర్ణయం భార్యకి తెలియచేసాడు .
ఆమె ' మీ నిర్ణయమే నాది కూడా ' అంది .
అలా అహోబల శాస్త్రి కుటుంబం వంటిమామిడి నుంచి తరలి వెళ్లి పోయింది.
యర్రమిల్లి కుటుంబ పెద్దలు అహోబల శాస్త్రి సేవలను ప్రశంశిస్తూ సభ ఏర్పాటు చేసి ( ఆ రోజుల్లో ) రెండు వందల ఏభై ఒక్క రూపాయలు బహుమతి సత్కారం చేసి వీడ్కోలు చెప్పారు సాదరంగా.
...
గోదావరీ తీరం .
తీరాన్ని ఆనుకొని నూతనంగా నిర్మించిన శివాలయం .
ప్రత్యూష కాల అర్చక విధులు ముగించి ఇంటికి చేరాడు అహోబల శాస్త్రి మొదటి రోజున .
ఇల్లు చేరిన వెంటనే భార్య పలకరించింది 'ఎలా ఉంది ' అన్నట్లుగా .
అహోబల శాస్త్రి అప్పటివరకూ నిగ్రహించుకున్న కన్నీటి వరద ఆగలేదు .
ఆ స్థితి లో భర్తని చూసి నిర్ఘాంత పోయింది .
దగ్గరగా వచ్చి పమిట చెంగుతో భర్త కన్నీళ్లు తుడిచింది .
ఆ చర్యకి కాస్త నెమ్మళించాడు శాస్త్రి .
భర్త భుజం మీద చేయి వేసి 'ఏం జరిగింది' అని అడిగింది భార్య .
'శివాలయంలో స్వామికి అభిషేకం చేస్తూ ఉంటే వంటిమామిడి అగ్రహారంలోని అంత ఎత్తు లింగాకారంలో ఉన్న స్వామి వారికి అభిషేకం చేస్తున్నంత అనిర్వచనీయమైన ఆనందం కలిగింది . ఆ స్వామిని వదిలి రావటం తప్పు చేసామేమో అని అనిపించి దుఃఖం ఆగలేదు . ' అన్నాడు అహోబల శాస్త్రి .
భర్త మాటలకి మంచి ముత్యం లా నవ్వింది భార్య . నవ్వి 'స్వామి సర్వాంతర్యామి ' అంది .
'ఒక ద్వారం మూసుకుపోతే భగవంతుడు మరియొక ద్వారం తెరుస్తాడు.' అని భర్తని సముదాయించింది .
ఆమె మాటలకి ఆనంద పడిన అహోబల శాస్త్రి భార్యని ఆప్యాయంగా దగ్గరకు తీసుకొని గుండెలకు హత్తుకొన్నాడు .
'పుట్టబోయే మన బిడ్డకు ఏమి పేరు పెడదాము ' అంది భార్య.
'శివుడు ' అన్నాడు అహోబల శాస్త్రి ఠకీ మని .
'కవల పిల్లలు పుడితే ' అని అంది భార్య కొంటెగా .
'శివ రాజేశ్వరులు ' అన్నాడు అహోబల శాస్త్రి ఉత్సాహంగా .
...
తుది పలుకు .
1949 వ సంవత్సరం లో అహోబల శాస్త్రి గారు వంటిమామిడి గ్రామము విడిచి వెళ్ళిపోవటం జరిగింది . ఆ కారణంగా గ్రామం లో పురోహిత్యం కర్మలు జరిపే వారు కరువయ్యారు . ఈ సందర్భంగా అప్పటి పెద్దలు ఉమ్మడి శివకోటి పంపు హాలు సాలు ఫలములో సగము శ్రీ రాజరాజేశ్వరీ విశ్వేశ్వర స్వామి వారి కళ్యాణ మహోత్సవంలో కల్యాణం, అన్న సమారాధన ఖర్చుల నిమిత్తం మరియు మిగతా సగము కళ్యాణ సందర్భంలో వినోదములు అనగా హరికధలు , తోలుబొమ్మలాటలు వగయిరాలకు వెచ్చించి కల్యాణం వైభోపవేతం గా జరిపించుటకు సమిష్టి నిర్ణయం తీర్మానించారు .ఈ సాంప్రదాయం 2007 వ సంవత్సరము వరకు యర్రమిల్లి వంశకులచే కొనసాగించబడింది . ఆ తర్వాత స్వార్థ పరుల దురాశ కారణంగా శివకోటి వారి పంపు
అన్యాక్రాంతము కాబడింది .
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
ధర్మం సనాతనం . అది పరిణామ భద్ధం కాదు . అందులో ఏ కొంచం మార్పు వచ్చినా ,ఈ విశ్వానికే ఆపత్తు వస్తుంది .
అన్ని ధర్మాలకూ వేదాలే మూలం . 'వేదోఖిలో మూలం'. వేదాలు అపౌరుషేయాలు . వాటి కర్తలను మనం ఎరగం . ఈ ధర్మ శాస్త్రాలను వ్యక్తిగతంగా కాని , పరిసరమూలకంగా కాని ,సామాజిక వ్యవస్థల ద్వారా గాని మార్పు చెయ్యడానికి వీలు లేదు . మార్పు చేస్తే ధర్మమే అస్థిరమై పోతుంది . అందుచేతనే అది సనాతన ధర్మ మన్నారు .
శ్రీరాముడు మాటి మాటికీ 'ఏష ధర్మ సనాతన 'అనడం అందుకే . ధర్మం లో తర్కానికి తావు లేదు . 'తర్కో అప్రతిష్టతః ' (తర్కం స్థిరత్వం లేనిది .) ధర్మం తార్కికం కాదు . కర్తవ్యం .
68 వ కంచి కామకోటి పీఠాధిపతి .
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
రేపు అనగా 18. 02 2016 న మా వంటిమామిడి గ్రామం లో వేంచేశి ఉన్న శ్రీ శ్రీ శ్రీ రాజరాజేశ్వరీ విశ్వేశ్వర స్వామి కళ్యాణ వైభోగం . ఈ సందర్భంగా కళ్యాణ మూర్తుల కరుణా కృప కటాక్షములు మీకు అందరికీ కలగాలని ఆకాంక్షిస్తూ ..........
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
