Children's Day. బాలల దినోత్సవం .
నవంబరు పద్నాలుగు . చాచా నెహ్రూ పుట్టినరోజు . బాలల దినోత్సవంగా దేశం అంతటా అట్టహాసంగా జరుపుకుంటాం .ఈ రోజున రాజకీయ నాయకులు ,పెద్దలు, వి . ఐ .పి ల ఉపన్యాసాలు, జెండా ఎగరవేతలూ షరా మాములే . ఇక చదవండి ...
అదొక చిన్న గేటెడ్ కాలనీ . అంతా కలిపితే ఓ వంద మధ్య తరగతి కుటుంబాల సముదాయం . చిన్నా పెద్దా కలిపి నాలుగు వందల మంది కన్నా మించరు . అందులో పిల్లల సంఖ్య ఎక్కువే . వారిలో పది సంవత్సరాలు కూడా దాటని వారిదే మెజారిటీ . పొద్దున్నే స్కూలు బస్సుల హడావుడీ సాయింత్రం పిల్లల ఆటల సందడి. ఆ కాలనీ నిత్యం బాలల కేరింతలతో కళ కళలాడుతూ ఉంటుంది . ప్రపంచం లోని సంతోషం అంతా అక్కడే ఉన్నట్లు .
అమ్ములు కి ఆరేళ్ళు . విద్య వ్యాపారంగా మారి పుట్టగొడుగుల్లా విస్తరించిన ఓ కార్పొరేట్ స్కూల్ లో యు . కె . జి చదువుతోంది అమ్ములు. లక్షా చిల్లర ఫీజు చెల్లించి కార్పొరేట్ స్కూలు లో చేర్పించారు అమ్ములు తల్లితండ్రులు . ఆ రోజు స్కూలు నుంచి హుషారుగా వచ్చింది అమ్ములు . చేతిలో ఓ కాగితం పట్టుకొని . ఏంటమ్మా చిట్టి తల్లీ ఆ కాగితం అని అడిగాడు అమ్ములు తాతయ్య . మొన్న విశాఖపట్నం లో తూఫాను రాలేదూ తాతయ్యా ! హుద్ హుద్ . వాళ్ళ కోసం డబ్బులు పంపించాలి అందరమూ అని చెప్పి పిల్లలకి ఈ కాగితం ఇచ్చి కాలనీ లో అందరి దగ్గరికి వెళ్లి డబ్బులు అడగమన్నారు తాతయ్యా మా స్కూల్ మేడం. ఎవరు ఎక్కువ సేకరిస్తే వాళ్లకి సర్టిఫికేట్ ఇస్తారట. ఇది సంఘసేవ ,సామజిక సేవ అని ఏదో చెప్పారు తాతయ్యా !నాకు సరిగా అర్థం కాలేదు అంది అమ్ములు . పట్టుమని పది ఏళ్ళు కూడా నిండని పసి పిల్లకి సంఘం,సమాజం అంటే పాపం ఏమి తెలుస్తుందిలే అని మనసులో అనుకొని బావుందమ్మా అన్నాడు అమ్ములు తాతయ్య . మొదిటి రోజు కాలనీ లోని ఇంటింటా తిరిగి విరాళాలు సేకరించి సంతోషంగా ఇంటికి వచ్చింది అమ్ములు . రెండవ రోజు అమ్ములు అంత హుషారుగా రాలేదు . ఎందుకమ్మా! డల్ గా ఉన్నావు? అని తాతయ్య అడిగితె ఇప్పుడే మీ స్కూల్ ఫ్రెండ్స్ అడిగి తీసుకు వెళ్లారు .ఎంత మందికి ఇస్తామమ్మా! అన్నారు ఆంటీ వాళ్ళు అంది అమ్ములు . అవును . అదీ నిజమే కదా తల్లీ ! అన్నాడు అమ్ములు తాతయ్య. మూడవ రోజు విరాళాల కోసం వెళ్ళిన అమ్ములు ఏడుస్తూ ఇంటికి వచ్చింది . ఏమి జరిగింది అని తాతయ్య అడిగితే అమ్ములు వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ .. ఇవాళ నేను విరాళం కోసం వెడితే అంకుల్ వాళ్ళందరూ విసుక్కున్నారు తాతయ్యా !ఇదో న్యూసెన్స్ ఇప్పటికి అరడజను మీ స్కూలు లో చదువుతున్న పిల్లలు వచ్చి వెళ్లారు అంటూ . లేత హృదయం నలిగి పోయింది ఈ అనుభవానికి.
మరునాడు ...
అమ్ములూ ! లే . స్కూల్ కి టైం అయిపోతోంది అని లేపింది అమ్ములు అమ్మ .
ఇవాళ స్కూలు కి వెళ్ళనమ్మా అంది అమ్ములు.
మరుచటి రోజు కూడా ఇదే తంతు .
అమ్ములూ లేచి త్వరగా తయ్యారు అవ్వు . స్కూల్ కి వెడదాం అని నాన్న అంటే
నేను ఇక స్కూల్ కి వెళ్ళను నాన్నా అంది అమ్ములు. ఎందుకు అని అడిగితే .. అందరి కన్నా నేనే తక్కువగా హూద్ హూద్ విరాళాలు కలెక్టు చేశాను . మా మేడం తిడతారు . నేను స్కూలు మానేస్తా నాన్నా! అంది అమ్ములు . ఆ జవాబు విన్న అమ్ములు తాతయ్య పాపం అభం శుభం తెలియని పసి హృదయం గాయపడింది అనుకున్నాడు మనసులో .
అమ్ములు స్కూల్ పేరు ఎత్తితే తుఫాను గాలికి చిగురుటాకులా వణికి పోతోంది . నిద్రలో కూడా స్కూలికి వెళ్ళనమ్మాఅని కలవరిస్తోంది అమ్ములు.
దీనికి ఎవరు భాద్యులు ?
కార్పొరేట్ స్కూళ్ళలో మంచి విద్య లభిస్తుందని భావించిన అమ్ములు తల్లితండ్రులా ?
ప్రాధమిక విద్యకి వేలూ ,లక్షలూ ఫీజుల రూపం లో ముక్కు పిండి వసూలు చేస్తూ విద్యని వ్యాపారంగా మార్చేసిన బడా బాబులా ?
సమాజం లోని ప్రజలా ?
అని నే ప్రశ్నిచుకుంటే సమాధానం కరువైంది .
అమ్మ చేతి గోరుముద్దలు తినే పాలబుగ్గల పసి పాపలకు సంఘ సేవ ,సామాజిక స్పృహ అంటే ఏమి తెలుస్తుంది ? అందరూ ఆలోచించవలసిన విషయం అని నా అభిప్రాయం . కల్లా కపటం తెలియని బాలలను విరాళాలు సేకరించిమని వీధుల్లో తిరగ మనడం ఎంత వరకు సబబో కూడా మనం ఒక సారి ఆలోచించాలి . నా లాంటి ఛాందసుడు ప్రశ్నిస్తే వచ్చే సమాధానం చిన్న వయసు నుండే పిల్లలకు సంఘ సేవ ,సామాజిక సేవ పట్ల చైతన్యం కల్పించి భవిష్యత్తులో మంచి పౌరులుగా ఎదగాలన్నది మా ఆశయం అంటారు ఈ సమాజ సేవ సంస్థలు మరియు విద్యా సంస్థలూ . నిజమే ! ఆశయం ఉన్నతమే. కాని ఈ సేవ లో పసిపిల్లలు కాకుండా కాస్త వయసు వచ్చిన బాలలను చైతన్యపరిస్తే మంచిది అన్నది నా భావన .అది కూడా యాజమాన్య సిబ్బంది సారధ్యంలో . అప్పుడే అమ్ములు లాంటి బాలలకు ఇటువంటి మానసిక హింస నుండి విముక్తి . కాదంటే ప్రకృతి వైపరీత్యాల సమయంలో విద్యా సంస్థల స్వార్థానికి అమ్ములు లాంటి అమాయక బాలలు ఇటువంటి వేదనకు గురి కావలసిందే .
మన దేశం లో బాలల హక్కులు పరిరక్షించడానికి ఎన్నో చట్టాలు ఉన్నాయి . కాని బాలల పైన అకృత్యాలు రోజు రోజు కీ పెరిగిపోతూనే ఉన్నాయి . దీనికి కారణం ఎవరు? వాటిని అమలు పరచాల్సిన యంత్రాంగం కాసుల మత్తులో జోగుతూ ఉండటము కాదా ? ఈ చట్టాలను నిర్దయగా కఠినంగా అమలు పరిస్తే బాలల భవిష్యత్తు బంగారం కాదా ?.
తూర్పు గోదావరి జిల్లా ప్రజలు వ్యయ ప్రయాసలతో హూద్ హూద్ తుఫాను భాదితుల కోసం పంపించిన వంద క్వింటాల్ బియ్యం కోటనందూరు గ్రామంలో రైస్ మిల్లులకు అక్రమంగా తరలించడం ,ఆ తర్వాత పట్టుబడటం ప్రింట్ మరియు ఎలక్ట్రానిక్ మీడియా ద్వారా అందరికీ తెలిసిన విషయం. ఇలాంటి అడ్డదారులు ద్వారా భాదితులకు అందకుండా తరలిపోయిన సహాయ విరాళాలు కోకొల్లలు . అమ్ములు లాంటి అమాయక బాలలు సేకరించిన విరాళం హూద్ హూద్ తుఫాను భాదితులకు సక్రమంగా చేరాలని కోటి దేవతలను కోరుకుందాం .
ప్రకృతి వైపరీత్యాలను కూడా వ్యాపారంగా మార్చేసిన దౌర్భాగులు ఉన్న ఈ దేశం "స్వచ్చ భారత్ " లా ఎప్పటికి మారుతుంది ?
బాల్యం దేవుడు ఇచ్చిన వరం . బాల్యాన్ని చిదిమేయవద్దు . అన్ని వర్గాల బాలలలో చిరునవ్వు చిందినప్పుడే నిజమైన "బాలల దినోత్సవం ".
ఆ రోజే "Children's Day".
జైహింద్ .
ఈ వ్యాసం ఏ ఒక్కరిని అయినా ఆలోచింపచేస్తే నా ప్రయత్నం ఫలించినట్లే .
***********************************************************
అదొక చిన్న గేటెడ్ కాలనీ . అంతా కలిపితే ఓ వంద మధ్య తరగతి కుటుంబాల సముదాయం . చిన్నా పెద్దా కలిపి నాలుగు వందల మంది కన్నా మించరు . అందులో పిల్లల సంఖ్య ఎక్కువే . వారిలో పది సంవత్సరాలు కూడా దాటని వారిదే మెజారిటీ . పొద్దున్నే స్కూలు బస్సుల హడావుడీ సాయింత్రం పిల్లల ఆటల సందడి. ఆ కాలనీ నిత్యం బాలల కేరింతలతో కళ కళలాడుతూ ఉంటుంది . ప్రపంచం లోని సంతోషం అంతా అక్కడే ఉన్నట్లు .
అమ్ములు కి ఆరేళ్ళు . విద్య వ్యాపారంగా మారి పుట్టగొడుగుల్లా విస్తరించిన ఓ కార్పొరేట్ స్కూల్ లో యు . కె . జి చదువుతోంది అమ్ములు. లక్షా చిల్లర ఫీజు చెల్లించి కార్పొరేట్ స్కూలు లో చేర్పించారు అమ్ములు తల్లితండ్రులు . ఆ రోజు స్కూలు నుంచి హుషారుగా వచ్చింది అమ్ములు . చేతిలో ఓ కాగితం పట్టుకొని . ఏంటమ్మా చిట్టి తల్లీ ఆ కాగితం అని అడిగాడు అమ్ములు తాతయ్య . మొన్న విశాఖపట్నం లో తూఫాను రాలేదూ తాతయ్యా ! హుద్ హుద్ . వాళ్ళ కోసం డబ్బులు పంపించాలి అందరమూ అని చెప్పి పిల్లలకి ఈ కాగితం ఇచ్చి కాలనీ లో అందరి దగ్గరికి వెళ్లి డబ్బులు అడగమన్నారు తాతయ్యా మా స్కూల్ మేడం. ఎవరు ఎక్కువ సేకరిస్తే వాళ్లకి సర్టిఫికేట్ ఇస్తారట. ఇది సంఘసేవ ,సామజిక సేవ అని ఏదో చెప్పారు తాతయ్యా !నాకు సరిగా అర్థం కాలేదు అంది అమ్ములు . పట్టుమని పది ఏళ్ళు కూడా నిండని పసి పిల్లకి సంఘం,సమాజం అంటే పాపం ఏమి తెలుస్తుందిలే అని మనసులో అనుకొని బావుందమ్మా అన్నాడు అమ్ములు తాతయ్య . మొదిటి రోజు కాలనీ లోని ఇంటింటా తిరిగి విరాళాలు సేకరించి సంతోషంగా ఇంటికి వచ్చింది అమ్ములు . రెండవ రోజు అమ్ములు అంత హుషారుగా రాలేదు . ఎందుకమ్మా! డల్ గా ఉన్నావు? అని తాతయ్య అడిగితె ఇప్పుడే మీ స్కూల్ ఫ్రెండ్స్ అడిగి తీసుకు వెళ్లారు .ఎంత మందికి ఇస్తామమ్మా! అన్నారు ఆంటీ వాళ్ళు అంది అమ్ములు . అవును . అదీ నిజమే కదా తల్లీ ! అన్నాడు అమ్ములు తాతయ్య. మూడవ రోజు విరాళాల కోసం వెళ్ళిన అమ్ములు ఏడుస్తూ ఇంటికి వచ్చింది . ఏమి జరిగింది అని తాతయ్య అడిగితే అమ్ములు వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ .. ఇవాళ నేను విరాళం కోసం వెడితే అంకుల్ వాళ్ళందరూ విసుక్కున్నారు తాతయ్యా !ఇదో న్యూసెన్స్ ఇప్పటికి అరడజను మీ స్కూలు లో చదువుతున్న పిల్లలు వచ్చి వెళ్లారు అంటూ . లేత హృదయం నలిగి పోయింది ఈ అనుభవానికి.
మరునాడు ...
అమ్ములూ ! లే . స్కూల్ కి టైం అయిపోతోంది అని లేపింది అమ్ములు అమ్మ .
ఇవాళ స్కూలు కి వెళ్ళనమ్మా అంది అమ్ములు.
మరుచటి రోజు కూడా ఇదే తంతు .
అమ్ములూ లేచి త్వరగా తయ్యారు అవ్వు . స్కూల్ కి వెడదాం అని నాన్న అంటే
నేను ఇక స్కూల్ కి వెళ్ళను నాన్నా అంది అమ్ములు. ఎందుకు అని అడిగితే .. అందరి కన్నా నేనే తక్కువగా హూద్ హూద్ విరాళాలు కలెక్టు చేశాను . మా మేడం తిడతారు . నేను స్కూలు మానేస్తా నాన్నా! అంది అమ్ములు . ఆ జవాబు విన్న అమ్ములు తాతయ్య పాపం అభం శుభం తెలియని పసి హృదయం గాయపడింది అనుకున్నాడు మనసులో .
అమ్ములు స్కూల్ పేరు ఎత్తితే తుఫాను గాలికి చిగురుటాకులా వణికి పోతోంది . నిద్రలో కూడా స్కూలికి వెళ్ళనమ్మాఅని కలవరిస్తోంది అమ్ములు.
దీనికి ఎవరు భాద్యులు ?
కార్పొరేట్ స్కూళ్ళలో మంచి విద్య లభిస్తుందని భావించిన అమ్ములు తల్లితండ్రులా ?
ప్రాధమిక విద్యకి వేలూ ,లక్షలూ ఫీజుల రూపం లో ముక్కు పిండి వసూలు చేస్తూ విద్యని వ్యాపారంగా మార్చేసిన బడా బాబులా ?
సమాజం లోని ప్రజలా ?
అని నే ప్రశ్నిచుకుంటే సమాధానం కరువైంది .
అమ్మ చేతి గోరుముద్దలు తినే పాలబుగ్గల పసి పాపలకు సంఘ సేవ ,సామాజిక స్పృహ అంటే ఏమి తెలుస్తుంది ? అందరూ ఆలోచించవలసిన విషయం అని నా అభిప్రాయం . కల్లా కపటం తెలియని బాలలను విరాళాలు సేకరించిమని వీధుల్లో తిరగ మనడం ఎంత వరకు సబబో కూడా మనం ఒక సారి ఆలోచించాలి . నా లాంటి ఛాందసుడు ప్రశ్నిస్తే వచ్చే సమాధానం చిన్న వయసు నుండే పిల్లలకు సంఘ సేవ ,సామాజిక సేవ పట్ల చైతన్యం కల్పించి భవిష్యత్తులో మంచి పౌరులుగా ఎదగాలన్నది మా ఆశయం అంటారు ఈ సమాజ సేవ సంస్థలు మరియు విద్యా సంస్థలూ . నిజమే ! ఆశయం ఉన్నతమే. కాని ఈ సేవ లో పసిపిల్లలు కాకుండా కాస్త వయసు వచ్చిన బాలలను చైతన్యపరిస్తే మంచిది అన్నది నా భావన .అది కూడా యాజమాన్య సిబ్బంది సారధ్యంలో . అప్పుడే అమ్ములు లాంటి బాలలకు ఇటువంటి మానసిక హింస నుండి విముక్తి . కాదంటే ప్రకృతి వైపరీత్యాల సమయంలో విద్యా సంస్థల స్వార్థానికి అమ్ములు లాంటి అమాయక బాలలు ఇటువంటి వేదనకు గురి కావలసిందే .
మన దేశం లో బాలల హక్కులు పరిరక్షించడానికి ఎన్నో చట్టాలు ఉన్నాయి . కాని బాలల పైన అకృత్యాలు రోజు రోజు కీ పెరిగిపోతూనే ఉన్నాయి . దీనికి కారణం ఎవరు? వాటిని అమలు పరచాల్సిన యంత్రాంగం కాసుల మత్తులో జోగుతూ ఉండటము కాదా ? ఈ చట్టాలను నిర్దయగా కఠినంగా అమలు పరిస్తే బాలల భవిష్యత్తు బంగారం కాదా ?.
తూర్పు గోదావరి జిల్లా ప్రజలు వ్యయ ప్రయాసలతో హూద్ హూద్ తుఫాను భాదితుల కోసం పంపించిన వంద క్వింటాల్ బియ్యం కోటనందూరు గ్రామంలో రైస్ మిల్లులకు అక్రమంగా తరలించడం ,ఆ తర్వాత పట్టుబడటం ప్రింట్ మరియు ఎలక్ట్రానిక్ మీడియా ద్వారా అందరికీ తెలిసిన విషయం. ఇలాంటి అడ్డదారులు ద్వారా భాదితులకు అందకుండా తరలిపోయిన సహాయ విరాళాలు కోకొల్లలు . అమ్ములు లాంటి అమాయక బాలలు సేకరించిన విరాళం హూద్ హూద్ తుఫాను భాదితులకు సక్రమంగా చేరాలని కోటి దేవతలను కోరుకుందాం .
ప్రకృతి వైపరీత్యాలను కూడా వ్యాపారంగా మార్చేసిన దౌర్భాగులు ఉన్న ఈ దేశం "స్వచ్చ భారత్ " లా ఎప్పటికి మారుతుంది ?
బాల్యం దేవుడు ఇచ్చిన వరం . బాల్యాన్ని చిదిమేయవద్దు . అన్ని వర్గాల బాలలలో చిరునవ్వు చిందినప్పుడే నిజమైన "బాలల దినోత్సవం ".
ఆ రోజే "Children's Day".
జైహింద్ .
ఈ వ్యాసం ఏ ఒక్కరిని అయినా ఆలోచింపచేస్తే నా ప్రయత్నం ఫలించినట్లే .
***********************************************************
