శచీదేవి ... ఓ జ్ఞాపకం . 

రెండు నెలల క్రితం ఓ సాయంత్రం కార్తి ఫోను  చేసింది . "ఏంటమ్మా ! ఫోను చేసావు " అని అడిగితే ఒక నిమిషం తర్వాత దుఖం తో పూడుకుపోయిన గొంతుతో "ఏం  లేదు మావయ్యగారూ ! మీతో మాట్లాడాలనిపించి ఫోను చేశా  " అంది కార్తి . జన్మ నిచ్చిన అమ్మని  కోల్పోయిన బాధ ,దుఖం నుంచి ఇంకా తేరుకోలేదు అన్నవాస్తవం స్పష్టంగా అర్థమయింది నాకు కార్తి మాటలలో . ఓ నాలుగు సాంత్వనం కలిగించే మాటలు చెప్పాను . "అలాగే మావయ్యగారూ !ఈ శరాఘాతం నుండి బయట పడటానికి ధైర్యం తెచ్చుకుంటాను "అంది కార్తి . జీవితంలో అమ్మ ఇక కనపడదు అన్న అనుభవం చాలా కాలం వరకూ 

చెదలా మనస్సుని తినేస్తూనే ఉంటుంది. ఇది నేను కూడా అనుభవించాను . అయితే అప్పుడు నాది పరిపక్వత చెందిన వయసు . కార్తి లా చిన్న వయసు కాదు . 

                                                                          ... 

1965 వ సంవత్సరం . ఫిబ్రవరి నెల. రాజమండ్రి నాళం భీమరాజు వీధిలో సత్యవోలు వారి ఇంట్లో పెళ్లి సందడి . వధువు . సత్యవోలు లింగమూర్తి ,సత్యవతి గార్ల కుమార్తె సీతాదేవి . మెళ్ళో గొలుసు లోని లాకెట్ పిప్పరమెంటు బిళ్ళలా చప్పరించే టీన్ ఏజ్ దాటని వయసు . వరుడు . ఇంకెవరు ? నేనే . 

ఆ వివాహం సందడిలో నుదుట అర్థ రూపాయి కాసంత బొట్టుతో మహలక్ష్మిలా కళ కళలాడుతూ ,స్పురద్రూపి అయిన నవ వధువు అంతా తానై చలాకీగా  తిరుగుతూ అందరి దృష్టినీ ఆకర్షించింది . చూడ్డానికి ఎత్తరి అయినా ఆమె వయసు   పదహారు సంవత్సరాలే అన్న విషయం ఆ తర్వాత తెలిసింది . ఆమె వెంట పెళ్లి పనులు పర్య వేక్షిస్తూ  ఓ అందమైన సీతారాముడు . 

వివాహం  అయిన తర్వాత "వీరు ఎవరు? "అని సీతని వాకబు చేస్తే "శచి . మా సీతాపతి భార్య . మా వర్ధనం దొడ్డమ్మ కోడలు . ఆరు నెలలు అయ్యింది . వాళ్ళ పెళ్లి అయ్యి " అని నా సందేహం నివృత్తి చేసింది . 

సీతాపతి రావు ,శచీదేవి  కుటుంబంతో మా అనుబంధం అప్పటినుంచీ  బలపడి విడదీయలేని బ్రహ్మ ముడిలా మా జీవితాలలో ఏర్పడిపోయింది . దీనికి ఓ బలమైన కారణం సీతపతిరావు గారికి సీత మీద ఉన్న ప్రేమా ,అభిమానమూ . ఆయనకు   తన స్వంత అప్ప చెల్లెళ్ళ కన్నా అప్పుడూ ఇప్పుడూ సీత అంటే రవ్వంత ఎక్కువ అభిమానమే . అదే నా పట్ల కూడా ఆ దంపతులు  ఇద్దరికీ . మేము ఢిల్లీ నుండి శాశ్వితముగా  రాజమండ్రి వచ్చిన  తరువాత వారు మేము రాజమండ్రి   లో స్థిరపడటానికి చేసిన సహాయ సహకారాలు ఎన్నో . ఒకసారి మేము కొన్ని ఇబ్బందులలో ఉంటే   సీతాపతిరావు గారు, శచీదేవి  ఫోను చేశి "జగత్పతి గారూ ! మన బంధుత్వం ప్రక్కన పెట్టండి. దానికన్నా మనం మంచి స్నేహితులం అన్న మాట  మరచిపోవద్దు . మీకు ఏ అవసరమైనా మేము ఉన్నాం " అంటే చలించి పోయాను .ఈ అభయం చాలదూ ?ఈ జీవిత కాలానికి .  అదీ వారి అభిమానం మా పట్ల . ఇలా చెప్పుకుంటూ పొతే ఎన్నో ... ఎన్నెన్నోఅంతులేని  ఆప్యాయమైన అనుభవాలు . 

                                                                                 ... 

ముంబై .1989.  సీత  కాన్సర్ వ్యాధి బారిన పడితే శ్రీ రమణమూర్తి ,సుభద్ర గారి సహాయ సహకారంతో మహమ్మారి కాన్సర్ తో  పోరాటం చేస్తున్న రోజులు . ఎలా తెలిసిందో గాని ఒక రోజు ప్రొద్దున్నే శచీదేవి ప్రత్యక్షం సీతాపతిరావు గారి తో సహా ముంబైలో . దిగులుతో యాంత్రికంగా హాస్పిటల్ చుట్టూ తిరుగుతున్న మాకు శచీదేవి రాక  ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించినా కొండంత ధైర్యం కలిగించింది . శచీదేవి ఆ నాలుగు రోజులూ మాలో మనో ధైర్యం నింపింది  . ఇంత కన్నా ఏమి కావాలి? ఆత్మీయుల నుండి .

                                                         .... 

2002 వ సంవత్సరం . శచీదేవి, సీతాపతిరావు ల కుమారుడు గుణి పెళ్లి తణుకులో . ఆ పెళ్ళికి రాజమండ్రీ  నుండి వెళ్ళాం మేము . అప్పటికే సీత కి బ్రెయిన్ ట్యూమర్ అని డాక్టర్లు నిర్ధారణ చేశాక ముంబై హిందుజా హాస్పిటల్ లో ఆపరేషన్ కొరకు అన్ని ఏర్పాట్లూ చేసుకున్నాం . మరో రెండు రోజుల్లో ప్రయాణం . గుణి వివాహ వేడుక పూర్తీ అయి విందు మొదలు అయింది . యాంత్రికంగా వేడుకలలో పాల్గొన్నానే  గాని మనసు నిండా దిగులు . చుట్టూ సంతోషం కాని నాలో దిగులు . నా స్థితి ఎవ్వరికి అయనా తెలుస్తుందేమోనని పరిసరాలకి దూరంగా నిలుచున్నా.  ట్యూమర్ ట్రీట్మెంట్ ఎలా  ఉంటుందో అంతకు ముందు అనుభవించాము కనుక అది తలచుకుంటే కన్నీరు ఆగటం లెదు. మొహానికి రుమాలు అడ్డంగా పెట్టుకొన్నా . డైనింగ్ హాల్ కి దూరం గ ఉన్న నన్ను పిలవటానికి వచ్చిన కార్తి నిర్ఘాంత పోయింది నన్ను చూసి . విషయం ఏమిటో తెలియక . అసింటా అతిధితులకు  మర్యాదలు చేస్తున్న శచీదేవి ఇది గమనించి ఉరుకున వచ్చి "చ . ఎందుకూ !కంట నీరు . సీత అనారోగ్యం గురించా ! "అని అడిగింది. ఈ లోపున  సీతాపతిరావు గారు  వచ్చి చేరేరు . "సీతకి వచ్చిన  వ్యాధి కన్నా ట్రీట్మెంట్ భరించడం  కష్టం అమ్మా !క్రితం సారి అనుభవించాను మానసిక వేదన ఒక్కడినీ ! ఈ సారి నా వల్ల  కాదమ్మా ! తట్టుకోలేను"అన్నా.  "దిగులు పడకండి . ఏమి కాదు . సంతోషంగా తిరిగి వస్తారు "అంది ఆప్యాయంగా శచీదేవి అభయ మహలక్ష్మిలా . మరునాడు సీతాపతిరావుగారు  వచ్చి ఇంకాస్త ధైర్యం నూరి పోశారు . వారు ఇద్దరూ ఇచ్చిన కౌన్సిలింగ్ వల్ల వొడ్డున పడ్డాం .
                                                                           ....
మొన్న ఫిబ్రవరి నెలలో ముంబై  చెక్అప్ కి వెడుతూ శచీదేవి తీవ్ర అనారోగ్యంతో ఐ .  సి . యు లో ఉన్న విషయం  తెలిసి దారిలో హైదరాబాద్ లో దిగి అపోలో హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాము .  అంతకు ముందు ఓ నెల క్రితం సీత ఒక్కర్తీ చూసి వచ్చింది . ఏభయి ఏళ్ల  వాళ్ళ  ఇద్దరి అనుబంధం   అలా  మత్తుగా మంచం మీద శరీరం నిండా గొట్టాలతో ,సూదులతొ ఉండటం  చూసి చలించి పోయింది . మేము ఐ .   సి . యు  చేరేసరికి సితాపతిరావుగారు ,బెచ్చూ,కార్తి  అక్కడ ఉన్నారు . డాక్టర్ల రౌండ్ ఐయిన తర్వాత సీత వెళ్లి చూసి వచ్చింది . ఆమె తర్వాత నన్ను  తీసుకొని వెళ్లి ఐ . సి . యు ప్రవేశ ద్వారం వద్ద విడిచి వెళ్ళింది కార్తి.  వాళ్ళ అమ్మ బెడ్ చూపించి . బెడ్ మీద నుదిటి మీద పెద్ద బొట్టుతో శచీదేవి అచేతనంగా.....  . స్పృహలో లేదు . ఆమెని చూస్తూ తల మీద అభిమానంగా నిమిరాను . త్వరగా కోలుకొని ఇంటికి వచ్చేయాలని కోరుకుంటూ . ఆ స్పర్సకి ఒక లిప్తపాటు కళ్ళు తెరిచింది శచీదేవి . గుర్తించినట్లుగా సన్నగా బలహీనంగా నవ్వి మగత లోకి జారి పోయింది . బయటకి వచ్చి  సీతాపతిరావు,బెచ్చూ కార్తిలతో కాస్సేపు మాట్లాడి వచ్చేసాము .అలా నలభై రోజులు ఐ . సి . యు లో వున్న తర్వాత ఆరోగ్యం కాస్త మెరుగు పడడంతో డాక్టర్లు "ఏం పర్వాలేదు . ఇంటికి వెళ్ళ వచ్చు " అనడంతో ఇంటికి వచ్చేసింది శచీదేవి . 
గండం గడిచి శచీదేవి  ఇంటికి వచ్చేసిందన్న సంతోషం ఎక్కువ కాలం నిలబడలేదు .
ఒక రోజు రాత్రి నిద్రలోనే వెళిపోయింది దేవుని దగ్గరకు.  ఏమాత్రం సూచనలు ఇవ్వకుండా . ఈ వార్త మనసుని కలచివేసింది . కార్తిని ఓదార్చటం  నా తరం కాలేదు.
                                                      ....
ఈ నెల హైదరాబాదు వెళ్ళినపుడు సీతాపతిరావు గారిని చూడటానికి వాళ్ళింటికి వెళ్ళాం . కార్తి అక్కడే వుంది ఆరోజున . కోడలు లలిత ,గుణి కూడా ఇంట్లోనే ఉన్నారు సెలవు మూలాన . పూర్వం లాగ సరదాగా కబుర్లు చెప్పుకున్నాం అందరమూ . మా కబుర్ల కేంద్ర బిందువు శచీదేవి . ఆమె రచనా  ప్రావీణ్యం ,బాల హనుమాన్ మీద ఆవిడ వ్రాసిన చెమక్కులు , బంధు ప్రేమ, గాంభీర్యం,కోమల హృదయం ,చమత్కారం గురించి చాలా సేపు చెప్పుకున్నాం . పైకి వ్యక్తం చేయక పోయినా శచీదేవి లేని లోటు  కుటుంబ సభ్యులలో తెలుస్తూనే ఉంది .
కాలం గాయాన్ని మానుస్తుంది అని అంటారు . గాయం ఇంకా పచ్చి గానే ఉంది .
శచీదేవి .......

తన కుటుంబానికి ఒక కల్ప వృక్షం .
స్నేహితులకు ఆత్మీయురాలు .
బంధువులకు ఆప్తురాలు .
సమాజానికి హితురాలు ,సన్నిహితురాలూ .
అందరికీ పెద్ద బొట్టు ఆవిడ .
పెద్దబొట్టు  ఆవిడ పెద్ద బొట్టుతోనే వెళిపోయింది . సన్నిహితులందరినీ  అనాధలు చేశి .
కొండంత జ్ఞాపకాలు దొంతరగా మిగిల్చి . ఆ ఆత్మీయ జ్ఞాపకాలు ప్రతి క్షణం వెంటాడుతూ ఉన్నాయి .
శచీదేవి  ఓ జ్ఞాపకం గా మిగిలి పోతుందని నేను కలలో కూడా ఊహించ లేదు .

***********************************************************

అందరికీ  ఆరోగ్యం . 

సీతకి బ్రెయిన్ ట్యూమర్ అని డాక్టర్లు నిర్ధారించాక ముంబైలో హిందుజా హాస్పిటల్ లో వైద్యం కోసం అత్యవసరంగా వెళ్ళవలసిన పరిస్థితి ఏర్పడటంతో మంచానికే పరిమితమైన అమ్మవిషయంలో ఏం చెయ్యాలా అని  మధన పడుతూ ఉంటే రాధమ్మ "అమ్మని నే చూసుకుంటాను.నువ్వు నిశ్చింతగా ఉండు . " అని భరోసా ఇవ్వడంతో అమ్మని  హైదరాబాద్ లో రాధమ్మ దగ్గర కొంత కాలం  ఉంచక తప్పలేదు . ముంబై నుంచి వచ్చాక అమ్మని చూద్దామని హైదరాబాద్ వెళ్ళాను . 

నా  రాక తెలిసి నాతో  ఓ రెండు రోజులు గడపటానికి సికింద్రాబాద్ నుండి వచ్చింది మా రాజప్ప . అదనంగా మాతృసేవ కలిసి వస్తుందని . 

ఇంటిలోనికి రాగానే "జై గురుదేవ్ " అంది మావయ్య , శ్రీరామకృష్ణ, ని ఉద్దేశించి . ప్రతిగా "జై గురుదేవ్" అన్నాడు మావయ్య . పిచ్చా పాటీ మాట్లాడుకున్నాం సాయింత్రం వరకూ అందరమూ . ఆ తర్వాత స్నానాలు కానిచ్చి మరల సమావేశం అయ్యాం . మాటలలో యోగా ,మెడిటేషన్ ,ఆర్ట్ అఫ్ లివింగ్ విషయాలు దొర్లాయి . ఆర్ట్ అఫ్ లివింగ్ ప్రస్తావన రాగానే రాజప్ప మొహం లో కళ ,ఉత్సాహం వచ్చేశాయి . వెంటనే సమావేశం అయిన మా అందరినీ ఉద్దేశిస్తూ "మీకందరికీ ఆర్ట్ అఫ్ లివింగ్ ప్రాధమిక సూత్రాలు నేర్పుతాను ఈ రెండు రోజులూ "అంది .ఆ మాట వినగానే  మావయ్య మొహం వెలిగి పోయింది చిచ్చు బుడ్డీ లా . నేను మాత్రం డీలా పడ్డాను ఆ ప్రపోసల్ వినగానే . 

వెంటనే "నాకు కుదరదమ్మా ! అసలే బి . పి ,చక్కెర బీమారు నాకు . ఎటు పోయి ఏమి వస్తుందో ? " అన్నా భయం భయం గా . "అబ్బే ! అది ఏమీ కాదు . నీ బి . పి ,షుగరు ఇట్టే నయం అయిపోతాయి "అంది రాజప్ప రెట్టింపు ఉత్సాహంతో . "ససేమిరా  కుదరదు "అన్నా ఖరాఖండిగా . "అయితే నీ ఖర్మ "అని మిగతా వారిని "మీ మాటేమిటి ? " అని అడిగింది రాజప్ప . "మేము రెడీ "అని చేతులు ఎత్తి ఓటేశారు . రంగం సిద్ధం అయినందుకు రాజప్ప మనసు పూరీ లా పొంగిపోయింది . నియమ నిబద్ధతలు గల ఆణి ముత్యాలు లాంటి ఆరుగురు శిష్యులు దొరికి పోయారు గురువు గారికి సునాయాసంగా . ఈ శిష్య పరమాణవులను పరిచయం చేయడం నా కనీస కర్తవ్యం మరియు ధర్మం కూడానూ . ఇదిగో వారే వీరు .

ప్రధమం .

మావయ్య . శ్రీరామకృష్ణ . రాధమ్మ భర్త ,నాకు బావ .

"ఆచార్య దేవో భవః "అన్న సూక్తి మనసా వాచా జీర్ణం చేసుకున్న సీనియర్ సిటిజెన్ . సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ఉద్యోగం చేసి రిటైర్ అయిన తర్వాత ఎక్కువ సమయం ఆధ్యాత్మిక చింతనతో కాలం  గడుపుతూ "దేహి "అని ఆశ్రయించిన వారికి శాయశక్తులా సహాయం చేసే మనసున్న వ్యక్తి . రోజు విడిచి రోజు అవసరం ఉన్నా లేక పోయినా ఎండలో పడి సి . జి . హెచ్ . స్ . (CGHS) హాస్పిటల్ కి వెళ్లి మందులు ,విటమిన్లు ప్రోగు చేసుకోవటం ప్రత్యేకత . మందులు టైం కి వేసుకోక పోవడం అదనపు ప్రత్యేకత . భోళా మనిషి . ఎవరు ఏమి చెప్పినా ,చెయ్యమన్నా ఖండించని వ్యక్తిత్వం .
ద్వితీయం . రాధమ్మ . నాకు ,రాజప్ప కి తోబుట్టువు . పదిహేను సంవత్సరాలకే ఝూమ్మని మెళ్ళో పుస్తె కట్టించేసు కొని అత్తగారు లేని గంపెడంత సంసారాన్ని అవలీలగా గట్టు ఎక్కించిన ధీర మహిళ . ఇంటికి వచ్చిన అతిథులను హాలు లో కూర్చో పెట్టి కబుర్లు చెబుతూ మధ్యలో వంటింటిలో పంచభక్ష్య భోజనం సిద్దం చేసి "వడ్డించేశా రండి "అని ధీమాగా ఆహ్వానించే పనిమంతురాలు . త్యాగాలు చెయ్యటం రాధమ్మ ప్రత్యేకత .ఈవిడ కనుమరుగు అవగానే "త్యాగరాజ స్వామి  వారు "అని బాగా దగ్గర వారు అనుకోవటం పరిపాటు . ఎనభై ఏళ్ళు ఫై బడిన వారి దగ్గరనుంచి పసిపిల్లల వరకు "గోరు ముద్దలు " తిని పించటం రాధమ్మ అదనపు ప్రత్యేకత .

తృతీయం . పద్మ ఉరఫ్ కాంతి . అసలు పేరు విప్పగుంట సూర్య కాంతి పద్మావతి . శ్రీ రామకృష్ణ  రాధమ్మల జ్యేష్ట సంతానం .  నేను హైదరాబాద్ వెడితే నా బాగోగులు చూసేది పద్మే . అందుకని నేను అభిమానంగా పద్మ ని "బాస్ "అని సంభోదిస్తాను . రజనీకాంత్ వీరాభిమాని పద్మ . రజనీకాంత్ సినిమాలన్నీ అరడజను సార్లు తక్కువ కాకుండా చూసి డైలాగులు ,సీన్లు బట్టీ పట్టేసింది . టి . వి  లో రజనీకాంత్ సినిమాలు చూస్తూ పూర్తిగా లీనం అయిపోతుంది . అలాంటి సందర్భాలలో ఫైటింగ్ సీన్లు వచ్చినప్పుడు పద్మకి అసింట గా నే కూర్చుంటాను . అర్థరాత్రి నిద్రలో లేచి వంటింటి అల్మారా సొరుగుల్లో దాచి  ఉన్న వేరు శనగ గుళ్ళు ,బఠానీలు ,కొమ్ము శనగలు  పర ఫరా నమిలి వేయటం పద్మ ప్రత్యేకత . "నిన్న వేయించిన వేరు శనగ గుళ్ళు అప్పుడే అయిపోయా ఏమిటే ? " అని వాళ్ళ అమ్మ అడిగితే "అబ్బే ! నాకు ఎమీ తెలీదు అమ్మా ! " అనడం పద్మ అదనపు ప్రత్యేకత . 

చతుర్ధం . శ్రీ లక్ష్మి . పద్మ రెండో చెల్లెలు . బుజ్జి భార్య. బుజ్జి మా సీత పిన్ని ఆఖరివాడు . మావయ్య వరస అయిన బుజ్జిని భోపాల్ వెళ్లి చూసి వచ్చి  వరించింది శ్రీలక్ష్మి . బుజ్జి అందరూ భోజనం చేసే సమయం లో నిద్ర పోతాడు . అందరూ నిద్ర పోయే టైం లో భోజనం చేస్తాడు . "ఇదేం సమయ పాలన రా ! " అంటే "సాఫ్ట్ వేర్ కంపెనీ లో ఉద్యోగం అంటే అలానే ఉంటుంది " అంటాడు . దీనితో ఆ కుటుంబం అంతా ఫాస్ట్ ఫుడ్ సెంటర్లలో జంక్ ఫుడ్ తిని కానిచ్చేస్తున్నారు .పైకి ఆరోగ్యంగా కనిపిస్తున్నా జంక్ ఫుడ్ ధర్మమా అని వీరందరికీ శరీరం లోపల అంతా  డొల్లే .  శ్రీ లక్ష్మి అమెరికన్ ఎయిర్ లైన్స్ లో మార్కెటింగ్ ఆఫీసర్ ఉద్యోగం . అస్తమానం చెవులకు సెల్ ఫోను కట్టేసుకొని నిలకడగా ఉండకుండా ఇల్లంతా కలయ తిరుగుతూ "యా ....... యా ...... ఐనో..... ఐనో ..... "అంటూ అదే పనిగా కస్టమర్స్ తో మాట్లాడటం శ్రీ లక్ష్మి ప్రత్యేకత . ఎంత సీరియస్ విషయం అయినా తేలికగా తీసుకొని చిరునవ్వే  శ్రీ లక్ష్మి అదనపు ప్రత్యేకత . 

పంచమం . విష్ణు . బాస్ ఏకైక  పుత్రుడు . వీడు కడుపున పడ్డప్పుడు పద్మ అలవాటు కొద్దీ అర్థరాత్రి వంటింట్లోకి వెళ్లి వేరు శనగ గుళ్ళు అనుకొని నిద్ర కళ్ళతో గుప్పెడు కంప్యూటర్ చిప్పులు పర పరా నమిలి మింగేసింది అంటారు కొంతమంది  . అందువలన విష్ణు కి పుట్టిన దగ్గరనుంచి కంప్యూటర్ల పిచ్చి . ఏ జనరేషన్ కంప్యూటర్ గురించి అయినా  క్షుణ్ణంగా తెలుసు . ప్రస్తుతం టెక్ మహేంద్రా లో సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ గా ఉద్యోగం . కంప్యూటర్ మీద ఉంటే నిద్రా, ఆహారాలు మరచి పోవటం విష్ణు ప్రత్యేకత. మోటార్ బైక్ మీద స్పీడుగా దూసుకుపోవటం అదనపు ప్రత్యేకత . 

షష్టమం . లాస్ట్ బట్ నాట్ ది లీస్ట్ . దివ్య . బుజ్జి  శ్రీలక్ష్మిల  ముద్దుల కూతురు . అసాధారణ మైన తెలివి తేటలు . ఏది అయినా చూస్తె దాని లోని ఆటు పాటులు ఇట్టే పట్టేసుకొనే సిసింద్రీ దివ్య . దివ్యకి బంగాళా దుంపల వేపుడు అన్నా ఆలూ చిప్స్ అన్నా చాలా ఇష్టం . ఏడాది పాటు మోడ్రెన్ డాన్సు నేర్చుకుంది దగ్గరలోనే ఉన్న డాన్సు స్కూలు లో . అన్ని పాటలకీ అవే స్టెప్స్ అని అలిస్యంగా తెలుసుకుంది . చిరంజీవి,నాగార్జున ,పవన్ కళ్యాణ్ పాటలకీ ,అన్నమాచార్య కీర్తనలకి ,క్షేత్రయ్య పదాలకి ,దేనికైనా అవే స్టెప్స్ అవ్వడంతో మోకాళ్ళు నొప్పెట్టి డాన్సు కి వెళ్ళడం మానేసింది . డాన్సు మాష్టారు ఇప్పటికీ ఫోనులు చేస్తూనే ఉన్నాడు శిష్యురాలు రావటం లేదెందుకని . ఆలూ చిప్స్ చేతిలో పట్టుకు తిరుగుతూ ఉండడం దివ్య ప్రత్యేకత . బంగాళా దుంపల వేపుడు లేకపోతె భోజనం దగ్గర కాస్సేపు మారాము చేయటం అదనపు ప్రత్యేకత .
                                                                    ....
గురువు గారు మర్నాడు  నుండి పాఠాలు మొదలు పెట్టేందుకు ముహూర్తం నిర్ణయించారు . శిష్యులు అందరూ " ఓకే" చెప్పారు . రాజప్ప శిష్యులందరికీ మరునాడు బ్రహ్మ ముహూర్తం లో క్లాసులు మొదలు అవుతాయని ,అందువల్ల అందరూ ముందుగా రెడీ అవ్వాలని చెప్పింది . విష్ణు టైం కి అలారం పెట్టాడు . ఒకే దానిని నమ్ముకుంటే అభాసు అవుతుందన్న భయం తో ల్యాండ్ ఫోనులో వేక్ అప్ కాల్ ,సెల్ ఫోను లో అలారం ,చేతి వాచీ లో అలారం సెట్ చేసి పెట్టుకున్నాడు . ఎందుకైనా మంచిది అని దేవుని గూట్లోని గంట మంచం ప్రక్కన పెట్టి పడుకొంది రాధమ్మ .
మర్నాడు ఉదయం ఐదు గంటలు . అన్ని అలారాలు "బర్రు ... బర్ర్ "మోగాయి . శిష్యులు అందరూ లేచి తయారు కాసాగారు . గురువు గారు ఈ అలారాలని నమ్ముకోకుండా బాడీ అలారం లేపితే టైం కి రెడీ ఐపోయారు .
హాలులో తివాచీ పరిచాడు విష్ణు . పద్మ వీలుగా ఉంటుందని పంజాబీ డ్రెస్ వేసుకుంది . శ్రీ లక్ష్మి ట్రాక్ సూట్ వేసుకొని హాజరు అయింది . విష్ణు బర్మోడా షార్ట్ ,దివ్య జీన్స్ మీద టీ షర్టు ,రాధమ్మ మడి  చీర ,మావయ్య పంచ, బనియన్ వేసుకొని సిద్ధం అయ్యారు రాజప్ప ఎదురుగా . శిష్యుల్ని పరిశీలనగా చూసి సంతృప్తి చెందారు గురువుగారు . "ఇలాంటి పాఠాలు గురువు ద్వారానే అభ్యసించాలి "అంది రాజప్ప శిష్యులతో . "మరే ... మరే "అన్నారు శిష్య గణం . "నేను గురువు కనుక ఉన్నత స్థానం లో ఉండాలి " అంది రాజప్ప  కుర్చీ లాక్కుని . "ఆచార్య దేవో భవః "అని మనః చరణం చేసుకున్నాడు మావయ్య . తతిమ్మా వాళ్ళంతా గొణుకున్నారు కుర్చీ లేనందుకు .
"ఇక మొదలెడదామా "అంది రాజప్ప . మేము రెడీ అన్న సూచనగా అందరూ బొటన వేలు ఎత్తి చూపించారు . క్లాసు ప్రారంభమయింది . ముందుగా థియరీ చెప్తాను అంది రాజప్ప . ప్రాణాయామం ప్రాధమిక సూత్రాలు వాటి వెనక ఉన్న శాస్త్రీయత చెప్పటం మొదలు పెట్టింది .

"ఓం బీజాక్షరం అని మీకందరికీ తెలుసు కదా "అంది రాజప్ప . "ఆహా !ఎంత పరిజ్ఞానం "అనుకున్నాడు మావయ్య మనసులో . " అసలు "ఓం" అన్నది మూడు అక్షరాల సముదాయం "అన్నారు గురువుగారు . " అ,హ ,మ " అన్నవి ఈ మూడు అక్షరాలూ అని వివరిస్తూ . ఆ తర్వాత వీటిని ఎలా ఉచ్ఛరించాలో శిష్యులకి చెప్పింది రాజప్ప . "అ "అన్న అక్షరం  నాభి నుండి రావాలి . "హ " అన్నది ఛాతీ నుండి రావాలి . "మ "అక్షరం మస్తికం నుండి రావాలి అని చెప్పి ఉదాహరణగా అక్షరాలు ఉచ్చరించింది రాజప్ప . "ఓం " అన్న నాదం ప్రాణనాదం . ఇలా రాజప్ప ప్రసంగం అరగంట సేపు సాగింది . ప్రసంగంలో ప్రాణాయామం వల్ల  శరీరం లోని వివిధ అవయవాలు ఏ తీరుగా పని చేస్తాయో వివరణ ఇచ్చింది . రాజప్ప ప్రసంగం తన్మయత్నంతో విన్నారు శిష్యులు . రాజప్ప జ్ఞానానికి బిత్తరపోయిన శిష్యగణం "ఆహా !ఏమి నాలెడ్జ్ " "ఆహా! ఏమి వితరణ " ఆహా !ఏమి విశదీకరణ "అంటూ మోకాళ్ళ మీద నిలబడిపోయారు రాజప్ప చుట్టూ . అధ్యయనం ప్రారంభించే ముందు థియరీ ఎంతవరకు వంట పట్టించుకున్నారో తెలుసు కుందామని కొన్ని ప్రశ్నలు వేసింది రాజప్ప శిష్యులకి .
"ప్రాణాయామం వల్ల లాభాలు ఏమిటి ? "మొదటి ప్రశ్న .
"ఆరోగ్యం మెరుగు పడుతుంది " మావయ్య జవాబు .
భేష్ ! శరీరంలో ఏ అవయవాలకి మేలు చేస్తుంది ?
"ఊపిరి తిత్తులు ,గుండె ,మెదడు మరియు జీర్ణ అవయవాలు "జవాబు ఇచ్చింది రాధమ్మ .
వెరీ గుడ్ . ఇందులో ముఖ్య ప్రక్రియ ఏమిటి?
"గాలి పీల్చి పైకి వదలటం "అంది శ్రీ లక్ష్మి .
ఇంకాస్త వివరంగా చెప్తారా ? గురువుగారి ప్రశ్న.
"ప్రాణ వాయువు ఎక్కువగా తీసుకుంటాము . దాని వల్ల రక్తం శుద్ధి అవుతుంది "అన్నాడు విష్ణు .
"భళా !అన్నారు గురువు గారు . "ఇంకా ప్రయోజనాలు ఏవైనా  ఉన్నాయా ?"అని ప్రశ్నించారు .
పద్మ లేచి "నాకు తెలుసు" అన్నట్లుగా చేయి ఎత్తింది .
గుడ్ ఎదీ చెప్పు అన్నారు గురువుగారు .
"మరో గుప్పెడు వేరు శనగ గుళ్ళు అదనంగా తినొచ్చు "అంది పద్మ .
నీ మొహం కూర్చో అని ఆగ్రహం చూపించారు గురువు .
"మనం తిన్న ఫుడ్ బాగా డైజెస్ట్ అవుతుంది ఆలూ చిప్స్ తో సహా "అంది దివ్య .
ఎగ్జాక్ట్లీ అన్నారు గురువు ఆనందంగా . దివ్య "చూసారా "అన్నట్లు గర్వంగా అందరి వైపు చూసింది . పద్మకి తన జవాబు రమారమి దివ్య జవాబుకి దగ్గరగా ఉన్నా గురువు గారు చీవాట్లు ఎందుకు వేశారో అంతు  పట్టలేదు .
                                                            ...
"ప్రాణాయామం చేసే ముందు మన శరీరాన్ని ప్రిపేర్ చేసుకోవాలి . గ్రూప్ గా చేస్తే వైబ్రెషనులు బావుంటాయి "అంది రాజప్ప . "అలాగా ! ఎలాగ ? " అన్నారు శిష్యులు . "ఇదిగో !ఇలాగ "చేసి చూపించింది . "ఈ క్రియ వల్ల  కాళ్ళు ,చేతుల జాయింట్లు లూసు అయ్యి శరీరాన్ని మనకి కావలసిన విధంగా  మలచుకోడానికి దోహదం చేస్తుంది . అదేమిటి అంటే ! ముందుగా ఒంటి కాలి మీద లేచి గంతులు వెయ్యాలి . అలాగ ఐదు నిమిషాల సాధన చేసాక ఆ కాలు దింపి రెండో కాలు  ఫైకి లేపి మరొక ఐదు  నిమిషాలు గంతులు వెయ్యాలి . ఈ గంతులు వేస్తున్నప్పుడు రెండు చేతులూ భుజాల జాయింట్ వద్ద లూసు చేసుకొని తొడల మీద తప తపా కొట్టుకోవాలి . ఇది ప్రిపరేషన్ ఎక్సర్సైజు " అని శిష్యులకు భోధించింది రాజప్ప . గురువు చూపించిన విధంగా శిష్యులు గంతులేసారు . గురువుగారు చెప్పినట్లే వైబ్రే షనులు ప్రారంభం అయ్యాయి . ఇది శిష్యులు గమనించలేదు . ఏక ధాటిగా గంతులేస్తున్నారు . బిల్డరు నాసి రకంగా కట్టాడేమో అపార్ట్ మెంట్ బిల్డింగ్ మొత్తం వైబ్రేషనులు కమ్ముకొన్నాయి శిష్యుల గంతులకి . ఈ మధ్యన హైదరాబాద్ లో తరచూ భూకంపాలు వస్తూ ఉండడంతో అపార్ట్ మెంట్ లోని మిగతా ఫ్లాట్ల లోని వాళ్ళు హడ్దిలి పోయి క్రిందకు వచ్చేశారు మూకుమ్మడిగా . కాస్సేపటికి గంతులు ఆగి ప్రకంపనలు తగ్గడంతో ఊపిరి పీల్చుకొని వారి వారి ఫ్లాట్ల కి వెళిపోయారు . ఉపద్రవం తప్పింది అనుకొంటూ .
                                                                       ...
గెంతులు పూర్తి అయ్యాక అందరూ ధ్యాన ముద్రలో కూర్చున్నారు  . దీనిని "చిన్మయ ముద్ర"అని కూడా అంటారని చెప్పింది రాజప్ప . "గురు బ్రహ్మః  గురు విష్ణుః "అన్నాడు మావయ్య . శ్వాస ఎలా పీల్చుకోవాలో ,ఎలా బిగ పట్టాలో ,నాసికా రంధ్రాలలోంచి ఎలా విడిచి పెట్టాలో విడమరచి చెప్పింది రాజప్ప . చేసి చూపించారు శిష్యులు . తర్వాత "ఓం" ప్రాణాయామం ఒక పది నిమిషాలు చేసి కొద్దిగా అలవాటు పడ్డారు . అంతా నిశ్శబ్దం . శిష్యులు "ఆర్ట్ అఫ్ లివింగ్ "లో పూరి గా లీనమయి ఉన్నారు . పచార్లు చేస్తూ శిష్యుల భంగిమలు సరి చేస్తూంది రాజప్ప . కాస్సేపటి  తర్వాత "భూస్ "అని గాలి తీసేసిన టైరు లా శబ్దం చేస్తూ ప్రాణాయామం ముగించారు . తదుపరి చర్య రిలాక్స్ అవడం . అర నిమిషం తర్వాత  ఎక్కడ వాళ్ళు అక్కడ ధబేలు మని క్రింద పడి పోయారు . శ్వాస బిగ పట్టి . అలా ఇదు నిముషాలు పడి  పోయిన తర్వాత అందరూ లేచి కూర్చున్నారు . "ఇదర్రా !సింపుల్ గా ప్రాణాయామం అంటే "అంది  రాజప్ప .
                                                                   ...
మరునాడు ముందు రోజు లానే అలారాలూ ,కుప్పి గెంతులూ ,చిన్మయ ముద్రలూ ,రిలాక్సేషన్లూ నిర్విఘ్నంగా సాగాయి . నిన్నటి మీద బాగా చేస్తున్నారని పొగిడారు గురువుగారు శిష్యుల్ని . రోజూ  చేస్తే ఆరోగ్యం బాగా ఉంటుందని ముక్తాయింపు పలికారు . సాయింత్రం తన ఇంటికి వెడదామని బయలు దేరింది రాజప్ప . రెండు మూడు రోజుల తర్వాత ప్రగతి సమీక్ష చేస్తానంటూ . లిఫ్ట్ ఎక్కిస్తూ "జై గురుదేవ్ "అన్నాడు మావయ్య . "జై గురుదేవ్ " అని లిఫ్ట్ బటన్ నొక్కి మాయం ఐపోయింది రాజప్ప . వీడ్కోలు తర్వాత లోపలికి  వస్తూ "గురు సాక్షాత్ పర బ్రహ్మః  తస్మ్యై శ్రీ గురు వే నమః "  అని మనసులో అనుకున్నాడు మావయ్య .
                                                                     ...
రాత్రి కి నా  రాజమండ్రి తిరుగు ప్రయాణం . రాజప్ప వెళ్లి మూడు రోజులు గడిచి పోయాయి . అనుకున్న ప్రకారం ఈ రోజే శిష్యుల ప్రగతి సమీక్ష . రాజప్ప వెళ్ళాక మూడు రోజులూ కఠోర శ్రమ తో ప్రాణాయామం చేశారు శిష్యులు . విష్ణు పర్యవేక్షణ లో .
                                                               ...
శెలవు రోజు కావటాన అందరూ ఇంట్లోనే ఉన్నారు . పరిశీలనగా చూశాను అందరినీ. అందరిలో వింత కళ ,క్రొత్త వెలుగులు ,చురుకు, ఉత్సాహం ప్రస్పుటంగా కన్పించాయి. సాన పెట్టిన వజ్రాలు అయిన శిష్యులను  చూశిన తర్వాత వారి అనుభవాలు తెలుసు కోవాలని అనిపించింది . పేరు పేరునా ప్రతి శిష్యుని ,శిష్యురాలిని ప్రశ్నించా . వారి జవాబులు విన్న తర్వాత దిమ్మ తిరిగి పోయింది . మీరే వినండి . ఆ అనుభవాలు ఏమిటో !.
ఇంటర్వ్యూ క్రమానుసారంగా మొదలు పెట్టాలని దివ్య తో ప్రారంభించి మావయ్యతో ముగించాను . ముందుగా దివ్య .
వాట్ ఇస్ ది సీక్రెట్ అఫ్ యువర్ ఎనర్జీ ?
"ఆలూ "అంది దివ్య చేతిలో రెడీ గా వున్న చిప్స్ ప్యాకెట్ విప్పుకుంటూ . ప్రాణాయామం కి ఆలూ కి ఉన్న లింకు అర్థం కాలేదు .
తర్వాత విష్ణు .
నీ ఉత్సాహానికి కారణం ఏమిటో చెబుతావా బాబూ !
"రిలాక్సేషన్ . అంటే ఊపిరి బిగపట్టి క్రింద పడిపోవడం ".
నెక్స్ట్ . శ్రీ లక్ష్మి.
"ఆప్ కీ సౌందర్య కా రాస్ క్యా హై ? ". "మెడిటేషన్ "అంది శ్రీ లక్ష్మి ముసి ముసి గా నవ్వుతూ . ఆ వెంటనే "యా ..యా.. ఐ నో ... ఐ నో ... "అంటూ సెల్ ఫోను తో బిజీ అయిపొయింది .
తర్వాత క్రమం లో పద్మ వంతు . "బాస్ ! నీ ఆరోగ్య రహస్యం ఏమిటి అమ్మా ! ".
వేరు శనగ గుళ్ళు అనబోయి నాలిక కరచుకొని "కుప్పి గెంతులు"అంది . కుప్పి గెంతుల కీ  ఆరోగ్యానికి వున్న కనెక్షన్ నాకు తెలిసింది కాదు .
రాధమ్మ వంతు వచ్చింది . "మీ శక్తి సామర్ధ్యాల రహస్యం ఏమిటో చెప్పగలరా ! ".
"గోరు ముద్దలు తిని పించడం " ఠకీ మని జవాబు ఇచ్చింది . చేతికి అంటుకొన్న గారెల పిండి మడి  చీరకి తుడుచుకుంటూ .
లాస్ట్ బట్ ది మోస్ట్ . శ్రీ రామకృష్ణ .
నీ ఉల్లాసానికి కారణం ఏమిటి మావయ్యా ? అని అడిగితె "యోగా "అన్నాడు . ప్రక్కనే పెట్టుకున్న మందుల సంచీ నుంచి రెండు గడువు దాటి పోయిన విటమిన్ మాత్రలు బఠానీ గింజల్లా నోట్లో వేసుకుంటూ .
                                                                       ...
ఈ ఇంటర్వ్యూ సమయంలో రాజప్ప ఎప్పుడు వచ్చిందో ఎవరమూ గమనించ లేదు. శిష్యుల జవాబు విందామని గడప దగ్గర నిలబడి పోయింది . శిష్యుల ప్రగతి స్వయంగా వీక్షించిన గురువు గారు "ఆ ......... "అంటూ దభాలున నేల  మీద పడిపోయారు . ఆ శబ్దానికి శిష్యులు  అందరూ చూపు మరల్చి చూస్తే  నేల  మీద గురువు గారు . గురువు గారు క్రొత్త పాఠం మొదలు పెట్టారు అనుకొని "హా ......"అంటూ శిష్యులు ఎవరి స్థానాల్లో వాళ్ళు ధభీల్మని పడిపోయారు  .
                                                                         ...
కిందన కారు పార్క్ చేసుకొని అప్పుడే లోపలికి వచ్చాడు మేజర్ బావ . లోపల ఏ సందడి లేదు . అంతటా నిశ్శబ్దం . దానికి తోడు హాలు నిండా ఊపిరి బిగ పట్టేసి నేల మీద పడిపోయిన  శిష్య పరమాణువులు . "ఏమి జరిగింది " అన్నట్లు కను బొమ్మలు ఎగరేసి నా వైపు చూశాడు . పెదాల మీద చూపుడు వేలు వుంచి "హుష్ .. "సౌజ్న చేసాను నేను .
నేల బారు మంచం మీద పడుకొన్న అమ్మ ఇదంతా చూసింది . నన్ను పిలిచి "అందరూ శోష వచ్చినట్లు ఉన్న పళంగా పడిపోయారు . ఏం జరిగిందిరా! " అంది .
"ఆసనాలు వేస్తున్నారు అమ్మా! "అన్నా .  "ఎందుకూ "అంది . "మంచి ఆరోగ్యంగా ఉండటానికి .   ఇవి చేస్తే  మందులు   అవసరం లేదట ". అన్నా . "ఎవరు చెప్పారూ ! అలా ! " అంది . రాజప్ప అన్నా నేను .
"ఇంత  సుళువు వైద్యం ఉండగా వేలకు వేలు పోసి నాకు ఇంగ్లీషు వైద్యం ఎందుకురా !పిచ్చి సన్నాసీ ! "
"అది కాదమ్మా " అన్నా నేను. "ఎదీ కాదు . నేనూ వేస్తా ఆసనాలు  ! " అని నేల బారు మంచం మీద దబ్బున పడిపోయింది అమ్మ .
"మా " అని నేనూ  పడిపోయాను నేల మీద.

***********************************************************